Nabuwasot man moipsot

Dinhi nato gipasikad ang komon nga panultihon nga “nobody is perfect”, nga walay tawong perpekto, gawas sa iyang binunyagan. Kay ang tanan nga plano nato ni’ng kinabuhia, dili man kita makaseguro, bisan unsaon pa’g waling ug buliskad, aduna gyu’y sipyat kun kini buhaton na ang reyalidad nga ihimugso kini.

Maayo pagkalatid ang plano, nga gipahimutang ang buot kab-oton sa kinabuhi. Gisubli kini sa makadaghan ang pagrepaso niini, aron pagseguro nga dili mabalda sa di damhong mga problema. Hawan ug walay nakitang sabod, busa ang tanan nakatagana na aron palambuon ug kombatehon na ang kulbahinam nga katukoran sa pangandoy nga mabuhi sa kaharuhay ug tugob sa kalipay.

Apan puno sa gumonhap ang kinabuhi, sa pagtugkad sa lig-ong pundasyon ini, nagkinahanglan kini’g pagsulay aron dili matay-og sa kinaiyahan. Nga mao ang pagsungasong sa mabudlay nga panlimbasog.

Daghang lit-ag, gahong ug lapokong huyong-huyong nga di makita sa mga mata hangtud nga kini dugkalon sa atong kusog, aron sa ingon kita makamatngon sa atong buhaton.

Kadaghanan kompyansa ra ning kinabuhia, nag-usik la’g panahon nga naghulat lang sa way kaseguroan. Pulos gaagad sa pamasin ang iyang kaugmaon, nga walay gihimong sakripisyo, aron himuon ang leksyon sa pagkat-on sa kinabuhi. Kun unsay maaangkon pugos lang kining dawaton, apan unsa ta kalig-on sa ingon ining sitwasyona, kay matag usa nato aduna may pangandoy.

Ang katumanan ini, anaa ra sa atong paghingusog sa paningkamot, taliwala sa mga pagsulay, nga bisan mabuwasot sa ngiob nga kinabuhi, dili kita motugot nga mahunlak ang paglaum. Manlimbasug kitang makaipsot sa kawad-on, nga makabangon pang ilahutay samtang may kusog pang gipahulaman kanato.