Giingnan ko sa akong higala ug amigo: “Kay wa pa may budget mas maayo nga payag lang una ang imong himuon.” Nindot unta na kun way mosunod. Ako siyang giingnan nga di ko buot nga hatagan nako og labad ang magsunod kay kapoy kaayo kun sa trabaho magbalik balik ta sa agi kay wa man magkadimao. Tuod man sa hinayhinay gitukod ang kapuy-an nga dili luho apan yano samtang sa laing bahin dili pud law-ay nga tan-awon. Functionality ug Aesthetics. Kinahanglang mag-uban gyud ning duha aron sa ingon walay mahay nga mahitabo kun ugaling may itukod nga inprastraktura. Gawas nga makatipid sa gasto makahimo gihapon kita sa pag-enjoy sa atong natukod. Ingon niini usab ang kinabuhi. Daghanan kanato ang nahimong walay igong padulngan tungod kay nalansang kita sa aesthetics nga hinungdan. Apan sa laing bahin usab, dunay mga functional nga dili maantigong mosaulog sa katahum sa kinabuhi mao nga ang kinabuhi nahimong boring, way lami. Sud sa akong lawak sa Tabuelan namalandong ako sa akong pagatagikon nga sugilanon human sa Itineris. Ug nisantop sa akong latagaw nga imahinasyon ang ulohan: “Scriptwriter” sugilanon sa magsusulat kang kansang realism nitukmod kaniya sa paghimo og mga krimen nga dili hitupngan. Dili tungod kay may kalagot siya sa mga tawo hinunoa, in the name of Art. Mao nga siya mopatay, molugos ug magpasakit.