Kun adunay umaabot nga katalagman, mangandam dayon ang tawo. Naleksyon sa dagkong kalamidad ug trahedya nga nahiabot sa nasud. Dili kapugngan sa uban nga mobati’g kahadlok nga basi’g wala nay makaon sa umaabot nga mga adlaw. Ang resulta niining matanga sa mentalidad, mao ang panic buying.
Kining mga tawhana usa lamang ang nakitang pagpangandam. Nakalimot sila nga duha ang matang sa pagpangandam. Pisikal nga pagpangandam, ug espiritual nga pagpangandam. Sa atong panahon karon, mas gipalabi sa tawo ang pisikal nga pagpangandam.
Kanunay natong madungog sa wali sa pari panahon nga mosimba kita nga ang pag-ampo maoy lig-on nga matang sa pagpangandam. Wala’y kapuslanan ang pisikal nga pagpangandam kon dili kita mangandam sa espiritihanong katuyoan. Buso’g man tuod kita sa pisikal nga pagkaon apan gutom kita sa espirituhanong pagkaon.
Balanse ang gikinahanglan sa tawo diha sa pagpakabuhi ilabi na niining atong naghigoaman nga sunodsunod nga mga katalagman. Mangandam kita kanunay dili lamang sa pisikal nga panginahanglan, kondili hangtod na usab sa espirituhanong panginahanglan. Kay kitang tanan kuhaon gayod sa Diyos nga maoy nagbuhat kanato.
Pangutan-on nato ang atong kaugalingon, “andam na ba kita sa higayon nga mobiya na kita dinhi sa kalibotan?†Wala’y laing nasayod niini kun dili kita ra gayod pinaagi sa pagpalandong kun unsa ang atong gibuhat karon sa atong pagpakabuhi.
Sa katarong ug kadaotan sa tawo makita agad sa iyang binuhatan. Ug kining tanan dili malilong sa Labaw nga Makagagahom.