Dihang nakalakaw na si Ruperto ug dihang nasuta ni Edna nga nakagawas na ang kotse nga gimaneho mismo niini, gikontak dayon ni Edna ang iyang kabit nga si Elso. Taudtaod diha na si Elso ug sama sa naandan nilang pagabuhaton, ilang tagbawon ang lawasnong kahinam.
Si Ruperto datong magpapatigayon ug may pangidaron na. Usa ka batan-on ug maanyag nga dalaga ang iyang gidala sa altar sa kaminyuon ug kini mao si Edna. Apan kay dili tingali matagbaw si Edna sa romansa ni Ruperto maong nangita gyod siya’g laing lalaki nga makatagbaw kaniya.
Ingon niini ang sitwasyon, igo lang makalakaw si Ruperto mopuli dayon si Elso.
Apan may utlanan ang tanan. “Ibaligya nako ang balay, Ed,” ni Ruperto sa kalma nga tingog.
“Unsa to, imong ibaligya ang balay. Uy, ngano man ha, love?” mitutok si Edna sa bana. “Wala. Gusto nako nga mopahilayo ko. Dili na ko didto sa atong pinuy-anan,” hinay ang tingog ni Ruperto nga mitungab sa usa ka botelyang beer nga iyang gi-order.
“Unya, ako ... imo kong dad-on sa imong pagbalhin, asawa god ko nimo,” may pahiyom sa mga ngabil ni Edna. “Dili, ihatag ko na nimo ang imong kagawasan. Edna, dugay na kong nahibawo sa imong pagbudhi nako. Kon wala ko sa balay may mosakang batan-ong lalaki, ug inyong buhaton ang pagduwag kalayo. Haaaayyyy, anugon sa akong pagsalig nimo. Ikaw man unta ang makasunod sa tanan kong katigayonan, kay asawa ko ikaw, apan ang pagbudhi mo nako sama da nga gipatay mo ako pinaagi sa dunggab sa akong bukobuko,” ug nahilom si Ruperto. “Dili na ko makig-ipon sa usa ka hugaw nga babaye...”
“Ru-Ruperto, love, please, ayaw ko’g biyai, mahal tika,” kahilakon si Edna ug dinha nay mga luha nga milugmay sa iyang mga mata. Taudtaod, human kabayri ni Ruperto ang ilang gikaon, mitindog siya ug migawas sa restawran biniyaan si Edna. Sa gawas diha nay patak sa taligsik ug sa dili madugay mobunok na kini nga usa ka makusog nga ulan. (Kataposan)