“Bay Chokoy, akong tiradoron ang langgam nga itom nga nibatog sa karaang kahoy sa unahan sa gilibutan sa mga teknikolor nga aninipot,” ni Asyok nga ni pasiplat sa labong nga itom nga buwak.
“Sige, Asyok, kay ako sab gukdon ang baboy ihalas nga didto paingon sa karaang dakong langob!” ni Chokoy. “Akong pusilon aron atong himuong sud-an!”
Unya gisayt pag-ayo ni Asyok sa dala niyang tirador aron maigo ang itom nga langgam. Nabantayan niya nga kolor dilaw ang mga mata. Plak! Maayong pagkapisok sa dilaw nga mata sa langgam. Ug nakurat si Asyok kay nahanaw sa iyang panan-aw. Sa tanto niyang tan-aw sa palibot ningsiga ang iyang mga mata kay may niguho gikan sa dakong langob nga usa ka higanteng kugita nga buot motukob kaniya. Nidagan si Asyok pahilayo sa kugita. Samtang nagdagan nisakit ang duha niya ka mga mata hangtod nga dilaw na ang iyang panan-aw sa lasang. Ug iyang gipangita si Chokoy.
Sa nahimutangan ni Chokoy duol sa dakong langob nga gipuy-an sa maldito nga engkanto may nasiplatan siyang espada. Ug iya kining gikuha aron mapun-an ang iyang dalang pusil. Gitakin niya ang espada sa hawak dayong lakaw sa unahan. Wala paabota nanglurat ang mga mata ni Chokoy kay gikasugat niya ang sungayan nga unggoy. Nagkaanam nag kaduol ang sungayan gna unggoy. Dali niyang gikuha ang espada nga gitakin sa hawak aron putlan sa sungay ang unggoy. Pak! Maayong pagkaputol sa sungay sa unggoy.
Apan sa kalit lang nagkaanam og ka usab ang bayhon hangtod nga nahimong tawo. Nakurat si Chokoy kay si Asyok ang dagway sa naputol nga ulo. Nalisang siya nga nagtan-aw nga ang ulo na buwag sa lawas nga nagkadugo. Nagduda siya nga binuhatan kini sa mga dili ingon nato.
“Pasayloa tawon ko, Asyok. Wala nako tuyoa sa pagputol sa imong ulo!” ni Chokoy nga nalisang nga nagtan-aw sa putol nga ulo. “Nakasabot nako gilamat ang akong mga mata sa mga dili ingon nato. Ug kadtong langgam nga itom nga among nakita iya sa engkanto!” (Katapusan)