Mipauli sa Davao si Salvo human sa upat ka tuig dinhi sa Sugbo bitbit ang dili maayong kasinatian. Didto, giduaw niya ang kahoy nga ilang gitanom.“Kanindot sa maong kahoy buhi siya, hinaot pa unta nga buhi pa ang babaye nga kauban ko pagtanom niining binhi?” ni Salvo nga nagtabi nga siya ra.
“Dako kong buhi oy!” tingog sa babaye nga gikan sa iyang luyo.
“K-Cathy! Ikaw unsay nahitabo nimo nganong kalit kalang nawa sa gipuy-an nimo sa Cebu?” ni Salvo nga puwerting nakatutok sa bayhon ni Cathy nga dako na’g kausaban.
“Di ta dinhi magsinultianay dali kuyog nako aron di ta maabtan og kagabhion paspasi ang mga lakang mo!” ni Cathy pa.
“Pagdali kabayo na sa akong luyo basin og may makakita pa nato?” pulong ni Cathy.
Didto sa usa ka payag sila mipahimutang.
“Anaay naka pausab sa akong hukom niadto?” ni Cathy nga nipabuhot sa sigarilyo sa payag diin nagpalabay sila sa kagabhion. Nakahinumdom si Salvo nga aduna siya’y dalang bino sa bag nga unta iyang tagayon didto sa maong kahoy.
“Gimahal gihapon tika,” ni Cathy nga nagkayuring na sa giinom nga bino.
“Daghang salamat Cathy, maboang ko kon mawa ka nako. Sangko sa langit ang akong gugma nimo!” ni Salvo nga nadutlan sa espiritu sa alak.
Gihagkan ni Salvo ang ngabil ni Cathy, abtik sab kining nibalos. Gipahigda ni Salvo ang babaye sa salog nga lipak gianam-anam dayon niya’g tangtang ang mga dayan-dayan nga nakasalimbong sa lawas ni Cathy. Nagtagay sila sa lawasnong kalipay.
Apan pagkaugma, paghimata ni Salvo, wala na si Cathy sa iyang kiliran. Igo na lamang kining nagbilin og suwat nga nagkanayon: “Salvo, salamat sa gihatag mong kalipay nga wa ikahatag sa tiguwang kong bana. Pasayloa ko nga wa ko gisugid ang tanan ilabi na gyud nga minyo na ko.
Gusto lang kong malipay uban nimo. Ayaw nako’g pangitaa tungod kay dilikado ang akong bana. Gipalabi ko nga mokuyog niya kay sa mamatay ka. Dili tiaw ang iyang pagkatawo, usa siya ka berdugo sa mga sindikato nga yakuza. (Katapusan)