Takdol karon ang buwan ug nakahukom si Enso nga mamisita kang Melicia nga anak dalaga nilang Agaton-Monica. Guwapa kini si Melecia.
Wala pa sugta si Enso ni Melecia apan gisaaran siya nga unya na sugton sunod bulan, Tuod, ning bulan sa Pebrero gibati nag hilabihan kakulba si Enso kay ang babaye nga maoy natingban sa iyang pagmahal modawat na sa gihalad niyang gugma. Mingaw karon ang dalan paingon sa balay nilang Melecia nga tua mahimutang sa may kiliran sa bungtod nga nahisakop sa sityo Layang Tangad. Pag-abot niya sa tungatunga sa dalan ug kay takdol lagi ang buwan maoy nadungog ni Enso ang singgit pakitabang ug naklaro ni Enso nga tingog kini'g lalaki.
"Tabangggg! Ayaaayyy! Tabangggg! Ayaayyy! gibugno ko'g iring nga mangtasss! Ahhhh .... ahhhh!" nagkanayon ang lalaki nga duol na ni Enso. "Hoy! Islaw! Ngano kaaa? Nganong puwerte nimong nakasinggit og tabang? Naunsa ka man diay?" ni Enso pa nga mihunong nga mitan-aw sa bayhon ni Islaw nga nagkadugo.
"Gibugno ko'g iring, Noy Enso! Gipangawras ko'g maayo!" nagkurog si Islaw. "Hain man ang iring ron?" ni Enso nga nangutana.
"Tua midagan balik sa iyang agi pagkakita niya nga dunay tawo nga nagsingabot. Noy Enso, nagtuo ko nga binuhi kadto ni Melecia!" ni Islaw nga nagkanguhal. Wala na lang motingog si Enso. Mipadayon siya sa balay nilang Melecia. "Maayong gabii, Mel..."
"Maayong gabii pod nimo, Enso," mipahiyom si Melecia. "Mel, imo nang iring nga itom?" ni Enso.
"Oo, ug buotan kaayo ni. Dili pa lang dugay may gibugno kini, si Islaw, kay gilili ko nga naligo sa banyo namo sa likod..." Mitutok si Melecia sa takdol nga buwan. "Kaanindot sa buwan, no, Enso. Abi nimo, karong taudtaod, mahimo man kong itom nga langgam ug molupad dayon ko..." wala dangtig dugay nahimong langgam si Melecia ug unya milupad. Sa gibati nga kakuyaw ni Enso, misutoy siya'g dagan ug nanumpa nga dili na mobalik sa ilang Melecia bahala nag dili siya sugton. Dili siya gusto nga makauyab og ungo kay hadlokan siya'g ungo. (Kataposan)