Gula 47
Guwapa ka man gud, Darlene,” ni Orlan pa. “Pero nakabana ka lang og lalaki nga iresponsable. Maayo kay nakaantos ka sab sa kinaiya sa imong bana, no?”
“Kun di lang tungod sa among mga anak,” nako pa. “Dugay ko ra siyang gibuwagan. Way hinungdan nga pagka lalaki.”
“Luoy sab ang mga bata kun magbuwag mo,” matud niya.
“Dihang gisuweldohan na ako sa akong mga agalon, gipadad-an nako’g kuwarta sila si tatay ug nanay ug mga bata.
Nanglabay ang mga adlaw. Misamot ang kasuod namo ni Orlan. Magtug-anay kami kun may problema ang usa kanamo. Siya’y nahimo nakong sumbonganan sa akong mga kahiubos ug kahisagmuyo sa kinabuhi.
Usa ka gabii niana, nasigpatan ko si Orlan nga naghinuktok sa gawas sa iyang katulganan duol sa may garahe. Ako siyang giduol. “Wa ka pa diay matulog?” matud ko.
Nahaigking siya nga milingi kanako.
“Wa pa,” niya pa. “”Wa pa ko batia’g katulogon.”
“Naghunahuna ka na usab tingali sa imong asawa?” nako pa.
Dili ang akong asawa ang gihunahuna ko, Darlene,” nagkanayon si Orlan.
“Kinsa man diay?” gipangutana ko siya.
Nahitutok si Orlan kanako. Dayon iyang gikawhat ang tuo kong kamot. Iyang gihimashimas ang akong palad.
“Ikaw, Dar,” niya pa. “Ang akong gihunahuna.”
“U-unsay buot mong ipasabot?” nakasukit ako nga wala sa hunahuna.
“Gihigugma ko ikaw, Darlene,” ni Orlan sa tingog nga puno sa kahuyo.
“O-Orlan,” nakaingon ko nga nakalitan sa iyang gisulti.
“P-pasayloa ko, Dar,” matud ni Orlan. “Nasayod kung dili kini angay nakong itug-an kanimo. Makadugang lang ako sa kasamok sa imong kinabuhi. Apan wala nako tuyoa ang pagbati og ingon niini kanimo.”
“Minyo ko, Orlan,” giingnan ko siya. “Dili mahimo nga...”
‘Nahibawo ko,” salo niya sa akong gisulti. “Ayaw kabalaka. Dili ko magsamok sa imong kinabuhi.”
Dayon mitindog si Orlan nga misulod sa kuwarto nga iyang katulganan sa garahe. Iya lang akong gibiyaan nga nag-inusara sa gawas. -- Sumpayan pa