Mutya sa bukid - Gula 10

“Ramon,” nasangpit ni Sheila ang ngalan sa ulitawo diha nga milunga sila sa pag-ukobay sa ilang mga ngabil. Padayon sila nga nagginaksanay. “Ayaw kabalaka Sheil, kita ra karon ang ania dinhi sa balay,” hagawhaw ni Ramon ngadto kang Sheila.

Subli nga giukoban ni Ramon ang mga ngabil sa dalaga nga wala na makabalibad sa gihimo kaniya sa ulitawo. “Ramon, ayaw ko’g binuangi, ayaw Ramon,” giingnan ni Sheila ang ulitawo.

“Ayaw kabalaka Sheil, wala ako’y kabilinggan sa kinabuhi. Andam ako nga himoon ka nga kapikas,” gipasaligan ni Ramon si Sheila. Tungod sa pasalig kaniya ni Ramon, gipasagdan na lang niya ang ulitawo nga nanangtang sa mga salimbong sa iyang kalawasan.

Kusog ang pagkuba sa dughan ni Sheila. Nasayod na siya kun unsa ang sunod nga mahitabo. Nasabot niya nga determinado na gyud si Ramon nga moangkon sa iyang pagkababaye.

Gisalig na lang ni Sheila sa kahitas-an ang iyang kaugmaon kun tumanon man ni Ramon o dili ang iyang panaad nga unongan siya human niya ikatugyan ang iyang pagkababaye.

Tuod, gisaw-an nila ang kalipay’ng hilabihan. Walay pugong-pugong ang ilang pagparayganay sanglit nasayod sila nga walay laing tawo nga makatugaw kanila bisan unsay ilang pagabuhaton.

Nasuta ni Ramon nga siya pa gayud maoy unang lalaki sa kinabuhi ni Sheila. “Salamat nga wala ka magduha-duha sa pagtugyan kanako sa imong kaugalingon Sheil. Ayaw kahadlok kay ikaw maoy himuon ko nga rayna sa atong panimalay,” ni Ramon.

Nagginaksanay na usab sila si Ramon ug Sheila ug subli nila nga gisaw-an ang katam-is sa gugma. (Kataposan)