Gula 28
“Wa ko malimot, Monica, nga manag-agaw ta. Pero di ko makatugot nga laing lalaki ang makapahimulos sa imong lawas. Ako ka lang, Monica.”
Unya gihagkan na usab ko niya. Migamit siya’g kusog aron matangtang ang tanang mga salimbong sa akong lawas. Unya iyang gipanghinol ang sensitibong mga parte sa akong lawas. Buot kong motutol sa iyang gihimo apan wala akoy igong kusog pagsanta kaniya kay gipugngan ko niya’g maayo apan dili ko makalihok.
Milampos gyud si agaw Paulo pag-angkon sa akong pagka babaye sa pinugos nga paagi. Samtang siya nagpadayon sa iyang gibuhat nako, ako nagpatulo sa akong mga luha. Nag-ampo ko nga madali siya’g kahuman aron makapauli na ko.
Mikawas si agaw Paulo gikan sa akong lawas ug mihigda sa akong tupad. Nag-abot pa ang iyang gininhawa. Mihana ko‘g bangon aron unta mag-ilis na apan iya kong gipugngan. Gipahigda ko niya’g balik.
“Unya na pag-ilis,” giingnan ko niya kay nakasabot diay siya sa akong plano. “Mag-usab pa ta. Pahimuslan ta ang higayon.”
“Hangtod kanus-a man diay ang pagpahimulos mo kanako?” Misukit ko.
“Hangtod nga gusto pa nako, Monica.” -- Sumpayan pa