Mura’g nahuwas-huwasan si Loreto sa hilanat human nga gimasahean siya ni Evelyn. Giplastar pag-ayo ni Loreto ang iyang lawas aron sa paghingilin sa kakapoy ug aron nga dagiton na siya sa katulogon.
Apan bisan pa og gipiyong ni Loreto ang iyang mga mata ang iyang kaisipan padayon nga nagduhiraw ug ingon sa gitagsa-tagsa niini sa pagpamugnit ang mga kaagi ni Evelyn uban kaniya.
Gihandom ni Loreto kadto’ng adlaw nga una niya’ng nakita si Evelyn nga kauban sa iyang lolo nga nagtulod sa karomata nga gikargahan sa lainlaing mga scrap nga igpapatimbang sa iyang shop. Yano lang kaayo ang gisul-ob ug sapot ni Evelyn kaniadto ug dalagita pa kini apan bisan pa sa iyang kalinghod niadto’ng higayona milutaw gihapon ang iyang kaanyag.
Tungod sa maayo’ng pagtagad ni Loreto kang Evelyn ug siya gani ang nagsilbi nga sponsor sa pagtungha niini hangtud nga hapit na kini mogradwar sa koliheyo, amahan ang pagtagad ni Evelyn kaniya.
Pagka karon hinay-hinay na nga nakamatikod si Loreto nga may pagbati siya ngadto kang Evelyn. Apan unsaon? Inamahan lang ang pagtagad ni Evelyn kaniya ug dako kaayo ang kal-ang sa ilang pangedaron. Nahuna-huna ni Loreto nga si Evelyn maoy babaye nga gusto niya’ng ikauban sa tibuok kinabuhi. Gibuhian ni Loreto ang halawom nga panghupaw tungod kay sigurado siya nga mapakyas siya sa iyang tinguha.
Pagkaugma, adlaw’ng Sabado, dugay nga nahigmata si Loreto. May nanuktok sa pultahan. “Nong Retz, gidad-an ko ikaw og kape.”
Nadungog ni Loreto ang tingog ni Evelyn nga nagpahibalo nga gitimplahan siya niini og kape. Dili kini sagad buhaton ni Evelyn. “Wala ka na’y hilanat?” matud ni Evelyn human niya mabutang ang usa ka tasa nga kape sa lamesita sulod sa kuwarto. (Sumpayan)