Nganong dili ka man mosugot nako. Mar? ni Luisito pa ngadtong Marian usa ka gabii dihang namisita si Luisito sa dalaga. “Dugay na man unta kong nangulitawo nimo.”
“Wa ko mahigugma nimo. Luisito,” mubong tubag sa dalaga.
“Tungod ba kay dili ko guwapo sama kang Manuel?” ni Luisito nga mora’g kahilakon. “Gihigugma tika, sa tibuok kong kinabuhi ug kalag...”
“Sorry gyud, Luisito, kay dili mo ako katudloan sa paghigugma nimo. Si Manuel ang akong gihigugma, ug aron ka masayod siya ang akong gisugot ug dili ikaw...” hinay ang tingog ni Marian.
Miduko si Luisito. Mitan-aw sa kangitngit sa gawas. “Sakit, sakit alang nako, Marian, apan, kini maoy timan-i nga wala man koy luna sa imong kasingkasing, apan pakamatyan ko kining akong gugma kanimo...”
“Pakamatyan? Uy, kakuyaw gud,” ni Marian pa nga ingon sa gibati’g kakulba sa gipamulong ni Luisito. “Ayaw pagsulti ana, uy, Luisito, kay dili ra baya ako maoy babaye dinhi sa kalibotan, kadaghan pa ba, ug makapili ka man...”
“Tinuod kana, Mar, apan ikaw ang gipili ning kasingkasing,” ug mihinay’g tindog si Luisito, ug mikupot sa bukton dalaga. “Ayaw lang og kasuko ha, nga gikuptan ko ang imong bukton, kay gusto lang nako nga mabatyagan ko ang dinagaang sa imong pagbati nga wala mahigugma ning alaot...”
Ug nanaug si Luisito. Unya, daw usa ka linog ang balita alang kang Luisito nga si Marian patay na kay nahulog ang gisakyang kotse kuyog kang Manuel nga maoy nagmaneho sa lawom nga bung-aw.
“Mariannnn! Mariannnn! paabota unya ko didto sa dapit diin wala nay kasub-anan. Ang dapit diin adto ko ipadayon ang pakyas kong gugma kanimo, hu, hu, hu, hu....” midanguyngoy paghilak ang ulitawo diha sa haya ni Marian.
Pagka ingon ugma sa udto, nagubot ang tibuok balangay kay mao may ilang nakita si Luisito nga nagbitay sa sanga sa dakong akasya nga hinikta’g pisi ang liog. Naghikog siya.
Ug sa iyang bolsa may usa ka suicidal note ang nakuha nga nagkanayon, “Marian, natuman na gyod ang akong giingon nimo, apason ko ikaw, kay didto sa dapit nga tua karon ikaw, sugdan ko na usab ang way kamatayon kong paghalad kanimo. Oo, kamatayon mo karon, kamatayon ko usab.” (Katapusan)