Gula 162
Wala ko motingog. Nakasabot ko nga gusto pa’ng morebansin si Red.
Tuod man, paglabay sa pipila ka gutlo, wala g’yud ko masayop. Gipukaw na usab ni Red ang akong kainit sa pagpakighilawas.
Dihang natino na niya nga andam na ko alang sa laing hugna sa engkuwentro, iya na usab nga gitaak ang paraiso.
Niining higayona, wala na g’yud ko magpaalkanse.
Mi-respond na ko sa gibuhat ni Red kanako. Nakigtambayayong na ko niya pagbugtaw sa himaya sa mao nga mas matagbawon na ang among panagsawo sa lawasnong kalipay.
Human sa ikatulo namo’ng engkuwentro sa kama, si Red migawas na sa akong kuwarto sa servants quarter.
Pagkaugma, samtang nanglimpiyo ko sa lagwerta sa harianong panimalay sa mga Lim, miduol nako si manang Ester. Nakamatikod ko nga madasigon na ang iyang nawong.
Wala na tingali maglain ang iyang lawas kay sayo man siya’ng naghikay sa kusina.
“Kinsa man to’ng imong gikasulti kagabii, Day, sa gawas sa servants quarter?” Laktud nga pangutana sa lagas.
“H-ha?” Nahakanga ko nga nakalitan sa iyang pangutana. (Sumpayan)