Gula 100
Human ko kasuginli si James sa tanang nahitabo kanako, nakapanglingo siya. Napahit niya ang iyang wait ug mingislo ang iyang dagway.
“Pait diay kaayo ang imong gidangatan,” ni James pa.
“Salbahis kadtong lalaki nga nagpaila sa ngalan nga Laurence nga nanamastamas nako,” matud ko nga wala makapugong sa pagpaagas sa akong mga luha. “Dili ko malimot sa iyang panagway.”
“Pabayron ta siya’g mahal sa iyang pag-among-among nimo.”
Wala ko motingog. Gitutokan hinuon nako’g maayo si James. Hangtod nga nagkasugat ang among mga tinan-awan. Nagkatinutokay ming duha.
“Nganong ingon man niini ang imong pagpakabana sa akong kahimtang?” Wala ko makapugong sa pagpangutana kaniya.
“Tungod kay naluoy ko nimo,” niya pa. “Dihang nakita ko ikaw nga nagbuy-od sa daplin sa dalan, wala ko makapugong sa akong kaugalingon. Daw may tingog nga nag-awhag nako pagsusi sa imong kahimtang. Human nako masuta nga may nahitabo gayud nga daotan kanimo, nakahukom kong dad-on ka sa usa ka tambalanan.”
Si James mitug-an kanako nga usa diay siya ka bussinessman. Bugtong siyang anak ug patay na ang iyang amahan.
“Unsay imong plano kun makagawas ka na dinhi sa ospital?” ni James pa. “Ipadayon ko ang pagpangita og trabaho,” laktod kong tubag. -- Sumpayan pa