Jezebel - Gula 94

“Kanaog na, Jezebel,” giingnan ko ni Laurence.

Wala ko mokihol. Misamot ang akong pagduda nga may daotan siyang tuyo nako. Tingali’g iya kong i-salvage kay gidala man ko niya ning mingaw nga lugar nga naseguro kong nahisakop pa sa siyudad.

Gibunlot ko ni Laurence.

Dihang nakakanaog na ko gikan sa sakyanan, gigunitan ko niya ug gibitad paingon sa labong kaayong kasagbotan sa bakanteng lote.

“Buhii ko!” Nagpanglugnot ko sa tinguhang makalighot.

“Ayaw na lang paglangas, Jezebel,” giingnan ko niya. “Wala ka nay mahimo pa.”

Giguyod ko niya paingon sa taliwala sa kasagbotan. Dihang layo na kami sa karsada, nanghunong mi. Apan wala molugak si Laurence sa paggunit kanako.

“Nganong imo kong gidala dinhi?”

“Maayo dinhi, Jezebel, kay wala’y makatugaw nato.”

Dihadiha gilangkat niya ang gisul-ob nakong blouse. Gilaksi sab niya lakip ang akong bra. Gisunod niya’g hubo ang karsones nga akong gisul-ob. Mikisikisi ug milimbaglimbag ko’g maayo. Apan wala ko’y nahimo.

Mikisikisi ko’g maayo apan wala gyud ko’y nahimo aron pagpanalipod sa akong kaugalingon. Dili ko makapiog sa kusog ni Laurence. -- Sumpayan pa