“Pila mo kabuok nga nag-okupar ning kuwartoha, Edward?”Nangusisa ko.
“Unom ang sulod niining kuwartoha,” ni Edward pa. “Pero sa pagkakaron, tulo ra ming nag-okupar niini. Daghan pang mga kuwartong bakante dinhi.” “Milingkod si Edward sa ngilit sa iyang higdaanan. Gikawhat niya ang tuo kong kamot ug gipalingkod sa iyang tupad. Miliraw ang akong mga mata sa palibot. Unya nagkatagbo nga wala tuyoa ang mga tinan-awan namo ni Edward. Nagkatinutokay mi. May kahulogan ang among tinan-awan nga kami ray nakasabot.
Gihagkan ni Edward ang akong ngabil. Mibalos ko paghalok niya. Kaha natandog sa akong paghalok, iya na gyung giukoban ang akong mga ngabil. Mikiat sab dayon ang iyang mga kamot sa pagpanghiram sa sensitibong mga parte sa akong lawas. Mikuyamang dayon sa akong kalawasan ang kalalim.
“Ayaw,” matud ko dihang tangtangon na unta ni Edward ang tanang salimbong sa akong lawas.
Nakugang si Edward sa akong reaksiyon sa buot niyang buhaton. Ingon sa dili siya makatuo nga magdumili ko sa buot niyang mahitabo tali kanamo. – Sumpayan pa