Unya inanay nga migawas gikan sa gipasalipdan nga lubi ang tag-iya sa maong kamot. Si Edward diay. Iya kong gikamay paduol niya.
Milingilingi ko sa palibot. Human nga masuta nga wala’y laing tawo nga nagtan-aw nako, miduol ko sa nahimutangan ni Edward. “Nag-unsa ka man dinhi?” Giingnan ko si Edward.
“Gusto lang kong makakita nimo,” niya pa. “Kumosta ka na?”
Kalit naputol ang among panagsulti dihang nadungog ko ang tingog ni Nanay Ludy nga nagtawag sa akong ngalan.
Midali ko pagbiya sa nahimutangan ni Edward bisan wala pa mahuman ang among panagsulti aron pagsusi kon nganong gitawag man ko ni Nanay Ludy nga didto sa sulod sa balay. Midali ko’g sulod sa balay. Naabtan ko si nanay nga may gikurikuri sa kusina. Miduol ko sa iyang nahimutangan.
“Pangitaa tong imong amahan,” matud ni Nanay.
“Kay hain man diay si Tatay, Nay?” Gisukit ko siya.
“Ambot lang kaganina pa man tong milakaw. Nakaagi na sab tingali’g inom sa merkado. Hibawo ka na man nianang amahan mo, hangol kaayo’g inom.”
Miadto ko sa merkado. Akong gipangita si Tatay Metodio. Nagpangutana ko sa mga tawo sa merkado kon wala ba sila makakita sa akong amahan. Apan wala’y usa kanila nga nakasulti nako kon hain si Tatay. -- Sumpayan pa