“Wa ka nay angay kabalak-an, Edward,” giingnan ko siya, “kay nakauna ka na sa akong dughan. Nakasabot ka ba, Edward?”
Nagkasabot kami. Misaad siya nga dili na magselos kang Jerome.
Nanglabay ang mga adlaw. Nagpadayon gayud sa pagpangulitawo si Jerome kanako. Gisamokan na ko sa iyang gihimo maong nakahukom kong tug-anan si Edward.
Nakugang si Edward dihang gitug-anan ko siya nga nangulitawo si Jerome nako. Nakapanglingo ug napahit niya ang iyang wait.
“Daan pa ko,” niya pa. “Nganong karon ka lang motug-an niini nako?”
“Tungod kay gusto kong dili kita magsige’g hisgot niya,” gipasabot ko si Edward. “Nagtuo sab ko nga dili molahutay sa pagpanguyab ang kanahan kay giprangkahan ko man siya nga wala siya’y paglaom diri nako. Pero taas og pailob ang kulokoy. Nagpadayon siya sa pagsamok nako.”
“Nganong ikaw man gyud ang iyang gipangulitawhan nga naa man untay daghang mga babaye nga wala pay tag-iya, kanang wala pay uyab.”
Ako bitaw siyang giingnan nga anugon lang ang panahon nga iyang usikan sa pagpanguyab nako kay wala gyud siya’y makuha pero dili gyud siya mopatuo.” -- Sumpayan pa