Buta nga wakwak

May gidudahan na sila nga maoy kanunay’ng mamugno dinhi sa ilang sityo ug kini mao si Erma. Guwapa kini si Erma apan mao lagi, buta kini nga magsige lang intawo’g lingkod sa may lingkoranan simpig sa ilang bentana.

Apan si Moloy nakakita gyud nga si Erma maoy namugno sa tawo nga namaligya’g lana nga gisulod og mga garapa. Tambal kuno pangontra sa ungo ang gibaligya sa maong tawo ug kay nagabhian kini dinhi sa sityo Magngitngit giatngan kini sa ungo sa may kinasang-an nga dalan paingon sa baybayon. Giayo kini’g bugno ug nagkaguhayguhay intawon ang sinina ug puwerting dagana. Ug tayming pud nga diha si Moloy niadtong gabhiona kay mao pay pagdunggo gikang nanagat.

“Si...si Erma maoy akong nakita nga maoy mibugno sa naninda’g lana,” ni Moloy nga misamot kabudlat ang mga mata kay budlaton man ang mga mata niini. “A, di ko motuo, uy,” ni Emong pa nga tighimo’g lantay nga kawayan dinhi sa sityo Magngitngit. “Buta gud nang bayhana...”

“Aw, ikaw, basta nakita gyud nako, duna gud koy sulo ug dihang nahayagan sa akong sulo, kalit lang milupad,” ni Moloy pa.

“Kun mao na nga ungo si Erma, unsaon man niya paghimo nga buta man lagi kini siya,” migahi ang tingog ni Emong kay sa hilom may kaibog siya sa buta nga dalaga.

“Dili na lang ta maglalis pa, Bay,” ni Moloy pa. “Basta kay si Erma mao ang wakwak dinhi sa atong sityo nga magsige’g pangabat ug pamugno...”

Tuod, pagka-kaadlawon,nagubot ang magtiayong Celso-Neneng kay si Erma didto man paingon sa sulod sa balay sa magtiayon. Kalkag kaayo ang buhok ni Erma ug puwa kaayo ang mga mata. Mihagsa kini sa may salog sa sala nilang Celso-Neneng nga nakapaalsa usab sa kabuhi sa magtiayon.

“Erma, ikaw ni, nganong diri ka man sa among taas mahagsa, ha ug may dugo ang imong mga ngabil!” ni Celso pa ngadto sa dalagang buta.

“Manoy, dili man gud ko kakita kay halap man ko, kaingon ko’g amoa na ning akong gitugpahan!” ni Erma pa. Ug gihatod ni Celso si Erma sa ilang balay. (Kataposan)