Ang alimango

Nahasiga ang mga mata ni Cesar, samtang nagyaka sa balas daplin sa baybayon nga kilid sa dakong guk-ong nga bato. Maoy nasugat sa iyang panan-aw ang dakong alimango nga hinay’ng migula nga nanglingka’ang ang duha ka dagkong mga paak ug mikamang. Apan sa pagkakita sa dakong alimango kang Cesar nga naglingkod sa balas, mikamang kini’g balik sa agi ug abtik nga misulod ilawom sa dakong guk-ong.

“Pagkadako sa alimango, uy! Sama man sa gidak-on sa dakong lingin nga taperwer...!” nagkitabkitab ang baba ni Cesar nga miungot gihapon ang panan-aw sa ilawom sa dakong guk-ong nga may tubig sa dagat nga taga pikitan sa tiil.

Ning buntaga, hunas ang dagat ug nagpaabot si Cesar sa paglantong sa taubon aron maligo daplin sa baybayon. Nagkasabot man god sila si Bebe nga dungang maligo sa dagat ning buntaga.

Dinhi sa ilang baryo, managsilingan sila si Cesar ug Bebe ug parehas silang mga eligible nga maestro ug maestra sa publikong elementaryang eskuylahan sa ilang baryo sa Kabadyangan.

Sa edad nga 27, katalirungan sila si Bebe ug Cesar. Dugay na nga nangulitawo si Cesar kang Bebe, apan wala pa gayud siya sugta sa dalaga. Nabalaka si Cesar nga maunhan siya sa   iyang karibal nga si Jorge nga usa usab ka eligible nga maestro sa nait nga baryo, nga nangulitawo usab kang Bebe.

“Uy, wa pa man diay motaob, Sar....!” paraygon nga tingog ni Bebe ang nabati ni Cesar nga miabot na diay ug mitupad siya’g lingkod sa balas, kilid sa dakong guk-ong.

Angayan kaayo si Bebe sa gisul-ob nga pakigol nga shorts nga giparesan sa luag nga t-shirts ug naklaro kaayo ni Cesar ang kanal-kanal sa tugsoy’ng dughan niini.

“Paabot lang tas pagtaob sa dagat, Bebs! Hisgotan lang una nato ang akong gugma nimo! Gusto kong magkauyab na gyud tang duha aron makagakos na ko nimo...!”

Ngiga nimo, Sar, no? Gakos gyud? Aw, kun magpagakos na gani ko nimo, kana, uyab na tang duha...!”

Unya, nakita na sab ni Cesar nga mihinay paggula ang dakong alimango gikan sa ilawom sa dakong guk-ong, mikamang ug nagbandera sa duha ka dagkong paak niini. Nasugat usab kini sa panan-aw ni Bebe nga nakasinggit sa kalisang.

“Ay, Kadako sa alimango! Mikamang paingon nato, Sar...!”

Ug nahagakos si Bebe kang Cesar sa tumang kahadlok. Hugot usab dayon nga gigakos ni Cesar ang gipanguyaban nga dalaga ug nagkadikit ang ilang mga dughan. Puno sa pagmahal nga gihapuhap ni Cesar si Bebe. Sa kakusog sa singgit ni Bebe, mibalik sa pagsulod ang alimango ilawom sa dakong guk-ong. Hilom nga nagpasalamat si Cesar sa alimango, tungod kay nagkaginaksanay na gayud sila si Bebe og hugot kaayo. Nagkatinutokay sila. Timaan nga nagkasinabtanay na gayud ang duha nila ka   kasingkasing. Wala mobalibad si Bebe dihang giukoban sa paghalok ni Cesar ang mga ngabil niini. Hinuon, mibalos sa paghalok si Bebe. (Kataposan)