Bisan sa Valentine’s day lang

Mikiring ang telepono. Naigking si Alfon sa iyang gilingkoran sulod sa ilang opisina. Nasayod siya kinsa ning nanawag -- si Rosela, ang kanhi uyab niyang starlet dancer. “Rose, kun nahigugma kang tinuoray nako, ipakuha ta kanang bataa nga anaa sa imong sabakan. Total, usa ka bulan pa bitaw na.” Pakiluoy ni Alfon dihang di gyud unta mosugot ang dalaga nga ipa-abort ang binhi nga miturok sa iyang tagoangkan.

Gipunit ni Alfon ang telepono. Ug wa pa gani siya makatubag, misulti na ang pikas linya: “Hi, Alfon! Komusta? Nadawat ba nimo ang gipadala kong Valentine’s gift?”

“Oo, kagahapon pa. Nabasa sab nako ang gipataban nimong sulat. Maong misayo ko’g report dinhi sa office pagkasayod nako nga manawag ka. Maayo kay diri nimo gi-address sa among opisina. Kay kun sa amo pa, pastilan...” May kabalaka ang tuno sa tingog ni Alfon.

“Nasayod kong nagbinuotan ka na sa imong pagkabana, Al. Di sab ko buot nga masamok inyong pagpuyo tungod nako. Suma’a... miagrabiyar ba ko dihang imo kong gipamabdosan? Wa, Al. Kini tungod kay gimahal tika. Gani, milarga man ko’g Manila dihang akong namatikdan nga mas gihigugma nimo ang imong pamilya. Didto misulod ko pagka GRO sa usa ka 1st class nga bar sa pamasin nga mahikalimot nimo. Tuod man, gikahibalag ko ang milyonaryong negosyante, kinsa nakiglib-in nako.

Gibuhong ko niya sa mga lamiang pagkaon, alahas, salapi ug bahandi. Apan layo ra kaayo siya nimo sa kama, Al. Sukad, wa gyud ko mahinumdom nga iya kong gitagbaw. Ahaw ako sa lawasnong panginahanglan. Ug kanimo ko lang natagamtam ang tukmang tambal niini. I miss it, Al. Please aria ko sa Romance Hotel. 696 ang akong room.” Prangkang pamahayag-tanyag ni Rosela.

“Apan, Rose, mag-date ming misis uban sa among pamilya ini’g off nako karong hapon. Valentine’s Day gud rong adlawa.” Seryosong tug-an ni Alfon. “Ikaduha, di na ko gustong makasala pa pag-usab.”

“Wa kay sala ini, Al. Ako kining kabubut-on. Gimingaw lang gyud ko sa atong gibuhat pirme didto sa suki tang motel kanhi. Talagsaon ang imong pagkalami, Al. Makapahigalam. Unom ka tuig nga wa na ko makatilaw niini. Intawon, maluoy ka. Ihatag ang maong kalipay ngari nako bisan ning Valentine’s Day lang. Three hrs. lang gud. Unya ang sobra sa imong misis na. Giuhaw ako. Ug ikaw ang akong tubig. Padimdima sab tawon ko’g diyotay, Love.”

Nag-away ang Ginoo ug Satanas sa kahiladman ni Alfon. Dugay na siyang mibiya sa sala. Unya karon, gitental na sab siya sa pagpakasala. Hain.... hain ang iyang pilion niini: Ang mga pulong sa Ginoo, o ang mga pulong-pakiluoy ni Rosela? Wala tuyoa, may nahinumdoman si  Alfon–kadtong mga adlaw, diin hasta kapila niya angkona ang kaanindot ni Rosela ibabaw sa naghangos nga kahinam. Namuklad pagbalik ang mikiyuom na untang kagahapon ug nasingo pag-usab ni Alfon ang kahumot sa gininhawa ni Rosela kanang magpanangpit na kini kaniadto sa iyang ngalan matag akto nga luparon na nila ang langit.

Hinayhinay’ng nangabungkas ang tagkos sa kalig-on. Daw mikuray ang wire sa telepono nga nalatayan sa gibating kahilwas ni Alfon. Sa kataposan, human sa taudtaod nga pagkaamang sa telepono, gitubag ra gyud niya ang pikas linya. Tubag nga nakapasayaw sa kasingkasing ni Rosela nga adlaw mismo sa Valentines. (Kataposan)