Maria Magdalena - Gula 216

Si Neggar ingon sa nakasabot nga nalain na ang akong sinultihan. Wala na siya manguti-kuti. Mora’g dili siya buot nga mahatod sa lantugi ang among panagsulti.

Usa ka gabii niana, ahuman sa mainiton namong lovemaking session, may gisulti si Neggar nako.

“Molargahay ko sa Singapore,” giingnan ko niya.

“Mag-unsa ka didto?” Gipangutana ko siya.

“Dunay seminar didto, ug ipadala ko sa among kompanya aron akoy mutambong.”

“A, diay ba. Pila man ka adlaw?”

“Dali ra man seguro. Mga one week I think.”

Pagkasunod semana, nahinayon gayod ang paglarga ni Neggar paingon sa Singapore. Gibati ko ang tumang kalaay sa pag-inusara sa balay. Wala koy mahimo pagpugong ni Neggar kay may kalabotan man kini sa iyang trabaho.

Anad na kaayo sa maong situwasyon, busa, gihimo ko ang tanang paagi aron mapukan ang kalaay sa pag-inusara sa balay. Tan-aw og DVD. Maminaw og music. Mag-facebook sa internet.

Second to third day, misalir ang maong paagi. Pero sa kadugayan, wala nay epekto nako ang maong diversion. Dili na ko malingaw. Gipul-an ko. Ug ang kalaay nga akong gibati mora’g makamatay.

Gusto unta kong mopauli sa among balay sa Barili kay gimingaw na ko nila Mama ug Papa, apan dili pa puwede. -- Sumpayan pa