Maria Magdalena - Gula 170

“Akong mga ginikanan ang akong kuyog,” matud ko.

“I see. Wa ko magdahom nga mag-abot ta’g panagkot, da. Small world gyud mura’g gituyo.”

Nakapahiyom ko sa gisulti ni Bob. Nakamatikod ko nga may sense of humor diay siya.

Akong nakit-an nga misenyas si Mama Linda nga mamauli na kami. “Excuse me, ha, kay gitawag na ko ni Mama. Mopauli na kami, Bob.”

“Kadiyot lang, Maria,” nagkanayon si Bob.

“Ngano man?”

“Wa bay masuko kun mamisita ko nimo?” Nangutana siya.

“H-ha?” Nakugang ko sa iyang pangutana.

“Wa kahay kasingkasing masakitan kun ako kang pamisitahan?”

“W-wa man. Pero nganong imo man kong pamisitahan?”

“Gusto lang kong makigsuod nimo, Maria.”

“Aw, kana ra diay. Okey kaayo. Way masuko nimo kay tinarong man diay ang imong tuyo.”

Pero disappointed ko’g diyotay sa tubag ni Bob. Abi ko’g mamisita siya nako kay iya kong pangulitawhan. Dili man diay. Gusto ra man diay siyang makigsuod nako. Guwapo ra ba unta siya.

Smiling kaayo si Bob sa akong gisulti. Nalipay siya nga gipasaligan ko siya nga welcome siya kanunay sa among balay kun mamisita siya nako. -- Sumpayan pa