Gula 140
Kanunay lang ko nga maigo sa wali sa among pari. Nasayod siya sa mga gipangbuhat sa mga batan-on karon, labi na mahitungod sa mga uso bisan kun tigulang na ang pari.
Kanunay kong masakitan ug makaamgo usahay mao nga akong giagwanta ang masakit nga pulong kay tinuod man usab nga dili maayo ang akong binuhatan.
Daghan kong nahunahunaang buhaton aron akong mabayran ang akong mga sala sa una. Motabang ko sa simbahan -- bisan unsa lay akong buhaton.
Nakaamgo ko nga ang akong pagpatuyang sa pagpaulipon sa unod ug ang sayop nakong idea maoy hinungdan nga midangat kanako ang trahedya. Nagbasol ko. Kun dili pa tungod sa akong pagpakabuang sa lainlaing mga lalaki, dili unta maguba ang akong pagpuyo.
Sa akong pagbalik sa poder sa akong mga ginikanan, gusto na kong mag-usab sa hingpit sa akong kinabuhi. Nakaamgo ko nga dili pa ulahi ang tanan. Kun magreporma ko sa akong kaugalingon, nagtuo kong may mahayag pa nga kaugmaon nga moabot nako. Wala ko kawad-ig paglaom. Hope springs eternal, matud pa.
Aron dili ko laayon nga anaa lang sa balay, akong gigugol ang akong panahon alang sa kalihokang may labot sa relihiyon. Magkanunayan ko sa kombento ug sa simbahan. Akoy magbutang ug mag-ilis og kurtina sa kombento. Manglimpiyo ko sa simbahan bisan walay nagsugo nako. -- Sumpayan pa