“Pasagdi kanang mga tawo nga nagdaot nako, Ma, uy. Nasina lang tingali sila nako.â€
Wala na mangutikuti ang akong inahan.
Tungod kay daghan na man ang nagduda o nakamatikod sa akong binuhatan sumala sa gisugilon kanako ni mama Linda, misantop sa akong hunahuna nga kinahanglang doblehon nako ang akong pag-amping. Lisod na kun makaabot ngadto kang Daniel ang mga tabi-tabi. Dili ko gustong magduda kanako ang akong bana.
Gihangyo ko si Walter nga sulod sa usa ka bulan bisan kausa o kaduha na lang kami magkita. Misugot siya kay hapit na man pud siya molarga. At least, nakasabot si Walter sa hinungdan nganong dili na mahimong magkita kami kanunay. Sanglit panagsa na lang kami magkakita, daw butakal si Walter nga makiglambiyong kanako.
Misamot ang among ka-wild. Daw wala na kami si Walter maghunahuna kun unsay mahitabo sa umaabot. Kun unsay mahimong linugdangan sa among binuhatan. Ang mahinungdanon alang kanamo mao ang katagbawan sa lawasnong kalipay nga among gisaw-an. Apan nag-amping gyud mi kutob sa mahimo nga dili mabisto ang among relasyon. Bahala na kun daghan ang magduda basta wala lang sila’y ebidensiya. Ang importante mao nga magpadayon ang kalipay namo ni Walter. Kalipay nga inaghat sa kahangol sa unodnong kailibgon. Miabot ang laing semana. Nagsabot na usab kami si Walter nga magtagbo sa siyudad. -- Sumpayan pa