Maria Magdalena - Gula 114

Miundang kuno pagka-madre si Ruth, dihang migawas sa seminaryo si Daniel kay nakauyab ug naminyo.

Igo lang kong mikatawa. Wala ko na lang tug-ani si Walter nga dili ko uyab si Daniel kun dili ako kining gi-corner. Gitando-tando ko na lang siya.

“Dihang miundang na si Ruth,”  nako pa, “wala ka na ba mopadayon sa pagpanguyab sa maong babaye?”

“Wala na,” niya pa. “Nawad-an na man sab ko’g kursonada niya. Lain na ang akong nakursonadahan. Niadtong higayona, may uyab na sab ko nga hapit na mahuman sa law. Wala lang magdugay ang among relasyon. Nagkabulag pud mi.”

“Ngano man?”

“Lisod na siyang estoryahon tungod sa iyang ka-busy. Dili ako ang iyang priority.”

Mipatunga kanamo ang daklit nga kahilom.

“Ang imong naasawa karon?” Gisukit ko siya.

“Mawad-an ko og gana usahay. Kapoyan ko.”

“Ngano man? Imo ra diay kong gihimong kalingawan karon?”

“Wala ko maglingaw-lingaw kanimo. Kun lingaw-lingaw lang ang akong tuyo dili ko magkapoykapoy og anhi sa inyo. Naatol lang gyud nga nakursonada ko nimo maong nahitabo ang ingon niini.”

Wala ko motingog.

“Sukad karon,” ni Walter pa, “sige na ang atoa, ha.”

“Ikaw gud,” nako pa. -- Sumpayan pa