Maria Magdalena

“Ingon bitaw ko nga mobisita ko nimo,” nagkanayon si Walter.

“D-dali, dayon. Imo gyung gitinuod, da.”

“Thanks.”

Misulod dayon si Walter. Sa wala pa nako tak-opi ang pultahan, naniid una ko sa gawas. Walay tawo ang palibot. Wala tingali nakamatikod sa pag-abot ni Walter. Gilahos na nako pagsera ang pultahan.

“Nganong mianhi ka man sa akong gipuy-an nga layo man intawon kaayo? Mahal na baya ang gasolina.” Gipangutana ko siya dihang nakapahimutang na kami sa sopa sa may sala.

“Ay, naay daghang gasolina, uy, basta naay kuwarta,” matud ni Walter.

“U-unsa man diay imong tuyo?”

“Ikaw...ikaw ang akong tuyo, Maria.”

“Unsay buot mong ipasabot?” Wa ko kasabot nimo.”

“Sige ra man gud ko’g hunahuna nimo, Maria...and I love you.”

“Nabuang ka na ba?” Asawa ko sa imong bestfriend unya imo kong... Unya minyo pud ka. Adto pag I love you sa imong misis.”

May isulti pa unta ko pero wala na kini matiwas kay abtik kaayo ang mga lihok ni Walter. Kalit ko niyang gigakos ug giukoban sa ngabil. Mipusnga ko sa dihang milunga na siya sa paghalok nako. Nagtinutokay mi.

“Dili nato angay problemahon si Daniel,” nagkanayon si Walter. “Ang gusto kong masayran gikan kanimo mao kun willing ka bang makigrelasyon nako.” -- Sumpayan pa