Gula 19
Niining bahin sa pagpamalandong ni Albert, wala siya maghunahuna kun mosugot ba si Josheba o dili sa iyang buhaton niini. Maoy iyang gihunahuna karon kun angay ba niyang tumanon o dili ang gisugyot ni Eking ug maayo ba kaha ang sangpotanan sa maong paagi.
Gihakop ni Albert sa iyang duha ka palad ang iyang nawong ug unya gikumot ang iyang ulo. Nagpanglingo siya nga naghunahuna sa iyang kahimtang ug sa tanto niyang puga sa pangisip misamot na hinuon ang iyang kalibog.
Taudtaod siya nga nagpabilin sa maong kahimtang. Wala siya’y nahunahuna nga maayong buhaton. Wala siya makakab-ot og desisyon. Namatikdan hinuon niya nga ingon sa mikalit paghaw-ang ang iyang hunahuna. Sama sa nablangko ang iyang kaisipan.
Mitiurok siya sa iyang gilingkoran nga sama sa wala sa kaugalingon. Wala gayoy bisan gapnod na lang sa ideya nga misapigad sa iyang hunahuna. Hingpit ang kahaw-ang sa iyang kahimungawong.
Taliwala sa kahilom sa iyang pag-inusara sa balkon, miigot ang sera sa pultahan sa kuwarto sa iyang inahan. Naigking si Albert. Nahibalik ang iyang kahimatngon. Milingi siya ug nakita ang iyang inahan nga migula sa pultahan.
“Katulog na, Albert,” nagkanayon si Nang Gloria nga miduol sa iyang nahimutangan. “Mingaw ang kalibotan.”
Wala motingog si Albert. Gitutokan niya ang mga mata sa iyang inahan. -- Sumpayan pa