Gula 48
Sukad niadto, wala na gayod magpakita si Tinley kanako. Nangutana ko ni Eva kun wala ba siya makakita ni Tinley. Wala sab diay makakita si Eva niini. Nagtuo kong misanong si Tinley sa akong gitambag kaniya.
Nanglabay ang mga adlaw. Nagpadayon ako sa naandan kong buhat. Matag gabii atua ako sa downtown aron magbugaw sa batan-ong mga burikat.
Usa ka higayon niana, may miduol nakong batan-on. Ambongan ang maong batan-on. Ako’y nahinugon sa iyang kaambong. Alang nako, dili siya angay mogamit og burikat. Dili siya maglisod sa pagpangita og limpiyo nga babaye.
“Naa ka bay ‘bata’ nga ikahatag nako?” matud sa batan-on.
“Aduna,” matud ko. “Pero taas ang presyo.”
“Pila?” sukit sa batan-on.
“P2,500,” nako pa.
“Kamahal gud,” niya pa.
“May barato pa ba gud karong panahona?” giingnan ko siya. “Gawas pa, di ka sab magmahay anang ihatag nako nimong tsiks. Presko pa kaayo na. Duha pa siya ka gabii niining trabahoa.
“Mao ba?” sa batan-on. “Puyde bang ipakita mo siya kanako?”
“Sure,” matud ko.
“Dayon gitawag nako si Nimpha. Si Nimpha mao ang labing bag-o ug batan-ong burikat nga akong gibugawan. Halinon kaayo si Nimpha. Nakauyon tingali ang batan-on kaniya, nanulod sila og motel. -- Sumpayan pa