Ang Señor Sto. Niño sa akong kinabuhi

CEBU, Philippines — Samtang padayon ang atong away batok sa coronavirus disease, nagtuo ako nga labing gikinahanglan nato ang mag-ampo nga mainiton ngadto sa Balaang Bata nga si Jesus, ang atong tigpanalipod, Señor Santo Niño.

Ang sakit nakaapekto sa daghang kinabuhi sa tibuok kalibutan ug ang moderno nga siyensya medikal hangtud wala pa kabuntog niini. Panahon na nga modangop kita ngadto sa Diyos.

Ang akong kinabuhi yano ra nga hinulaman nga oras gikan sa Ginoo - matag minuto, matag gutlo usa ka bililhon nga regalo nga gihatag kanato gikan sa kahitas-an.

Ug ang matag panalangin nga moabot - ang hangin nga atong gininhawa, ang maayong kahimsog sa atong lawas ug hunahuna, ang pagkaon nga nagpalig-on kanato mapinanggaon nga pamilya ug maayong mga higala – nagpasidaan kanato nga angay kita magpasalamat sa Ginoo. Hinaut nga duna kitay oras pagpasalamat sa Dios.

Nahinumduman nako sa bata pa ako nga ang akong mga apohan, si Lolo Juan ug Lola Andrea Rivera, mipaambit sa ilang materyal nga mga kapanguhaan alang sa gugma ug serbisyo sa among minahal nga Patron sa Cebu Se?or Santo Niño ug sa Augustinian Church.

Hinumduman ko pa ang mga pari nga Katsila - labi na si Padre Pablo Diez, Padre Pablo Alaba, Padre Moran, Padre Medina ug sa ninglabayng katuigan, ang naulahi nga si Ambrosio Galindez.

Nahinumduman ko kung giunsa pagpahigayon ni Lolo Juan ang re-enactment sa ''Descent of Our Lady of Lourdes'' (''Ang Pagkanaug Sa Mahal Nga Birhen Maria) sa Simbahan kaniadto nga San Agustin, karon Basilica Minore del Santo Niño.

Desidido ang akong apohan nga kombinsihon ang mga Augustinian nga mouyon sa iyang ideya, tungod sa hinungdan nga ang ingon nga seremonya sa relihiyon dili lamang ang una sa tibuok lalawigan sa Sugbo, labi pa nga kini usa ka pagpakita sa pagtahod ug pagtamud sa Saint Bernadette ngadto sa Mahal nga Birhen sa Lourdes ug sa mahigugmaon nga pagpakita sa Mahal nga Ina nga nanaog gikan sa langit alang kanato.

Ang mga Augustinian niadtong panahona naguha-duha, nabalaka kaayo bahin sa pisikal nga kaluwasan sa imahen ni Mama Mary sa gisugyot nga tableau.

Migarantiya ni Lolo Juan nga luwas ang Mahal nga Birhen sa panahon sa presentasyon aron tugtan sa mga pari sa Espanya. Ug gisugdan ang relihiyosong tradisyon sa simbahan.

Sukad niadto ang among pamilya - nga nagsugod gikan ni Lolo Juan ug Lola Andrea, dayon ni Mama Pining ug Papa Inting, ug karon ang akong asawa nga si Nena - nagsaad nga ipadayon kini nga presentasyon sa relihiyon. (Si Nena mao karon ang presidente sa Basilica's Cofradia de la Virgen de Lourdes.)

Ang akong pagkabata puno sa nindot nga mga istorya bahin sa Señor Santo Niño. Si Lola Andrea kanunay mopahat sa mga istorya.

Gisuginlan niya kami sa usa ka panahon dihang ang Niño nagtakoban sama sa usa ka ordinaryo nga bata ug moadto sa Carbon Market aron pagpalit og isda. Gisultian ni Niño ang vendor sa isda adto lamang sa basilica kolektahon ang bayad.

Tuod man, dihang ang vendor moadto sa Basilica ang isda nagbitay na gikan sa mga kamot sa estatwa sa Balaang Bata.

Anaa usab ang istorya sa usa ka kasaligan nga sinuholan diha sa Basilica nga gitahasan sa regular nga paglimpyo sa imahen sa Niño. Daghang higayon nga gikuha sa lalaki ang ''amorsiko'' sa sinina sa Niño.

Napanid-an sa tawo nga naglimpiyo nga ang Balaan nga Bata kanunay nga maglatagaw gikan sa nataran sa simbahan hangtud sa uma. Usa ka higayon niana, gihagit sa tawo ang Niño: “Señor, maayo ka kay sige ka lang og lakaw-lakaw, hatagi pud ko ug kwarta bi aron malingaw pud ko.” Sa katingala sa tawo, milagrosong nagpakita sa iyang atubangan ang pila ka sensilyo.

Ug unya gigamit sa tawo ang salapi aron makapalit ug bino ug naghubog. Sa iyang pagbalik sa simbahan, gipriso siya sa mga pari sa kuwarto isip silot.

Apan samtang ang tawo gipriso, ang mga pari dili makahimo sa pag-abli sa ''urna.'' Ug kinahanglan nga buhian sa mga pari ang tawo aron pag-abli niini.

Gisultihan usab kami ni Lola Andrea kabahin sa usa ka tunnel nga nagsumpay sa Basilica ug sa simbahan sa Our Lady of Guadalupe.

Sa panahon sa mga Hapon sa World War II, sa dihang gamay pa ako ug ang akong igsoon nga si Eddie, maglakaw kami kada adlaw sa alas kwatro sa buntag gikan sa among giabangan nga balay sa España Street padulong sa simbahan sa Augustinian aron magsilbing mga batang lalaki sa altar . Amo usab nga bagtingon ang ''campana.''

Sa among pagpadulong sa simbahan, moagi kami sa usa ka garison sa Hapon sa kanto sa Manalili ug D. Jakosalem Streets (kung diin nagbarog ang kanhi building sa PLDT). Makalilisang alang kanamo nga makit-an ang mga guwardya nga Hapon uban sa ilang mga bayoneta.

Tungod kay batan-on pa kami, ako ug si Eddie nakahibalo nga ang pagbiyahe sa mangitngit nga kadalanan sa panahon sa gubat kanunay peligro. Gibati namo ang kahadlok. Apan ang among lawom nga gugma ug debosyon sa Santo Niño midaug kanunay. Desidido kami nga buhaton namo ang among mga katungdanan sa simbahan sa Basilica.

Pagkahuman sa giyera, nakita ko mismo ang dako nga bomba nga nagtusok sa bungbong sa simbahan sa itaas diin ang imahen sa Balaang Bata nahimutang, duol sa altar.

Ang bomba wala mobuto. Kung mibuto mabungkag gayud ang imahe ni Niño, ug mabuak ang liboan ka kasingkasing sa mga matinud-anon.

Kaniadtong 1965, nadasig ko ni Padre Ambrosio ''Boy'' Galindez, mitabang ako sa pag-establisar sa Basilica Museum nga nagtumong sa pagtipig ug pagpreserbar sa mga relihiyosong artifact nga natipon sa lokal nga komunidad sa Augustinian, labi na ang ''mga bahandi sa Santo Niño.'' Gibalhin kini ngadto sa silong sa Pilgrim Center.

Akong gibati ang mahigugmaong presensiya ni Señor Santo Niño hangtud niining panahona. Niining malisud nga mga panahon sa COVID-19, among pag-ampo nga unta mahuman na kining maong pandemiya. ''Señor Santo Niño, panalipdi kami kanunay.''