(Kasaysayan ni M.R.A. ng Riyadh, KSA)
SUMUNOD na linggo ay medyo nasiyahan ang aking kalooban dahil naulinigan kong aalis na raw ang mga kapatid ni Madam. Nag-uusap sila nang malakas at nakakaintindi naman ako ng kapiranggot na Arabic. Biyernes daw ang alis ng magkakapatid.
Pero nadismaya ako dahil ang dalawang babaing kapatid lamang pala ang aalis patungong Abha at ang bunsong kapatid na si Rashid ay maiiwan dito sa Riyadh.
“Muskila Rashid,” sabi ng isang babaing kapatid. Masyado na raw ang ginagawang kalokohan sa Abha. Ayaw isama ng dalawa dahil muskila raw. Nandidilat ang mga mata ng isang kapatid na babae sa pagtangging isama si Rashid. “La! La!” sabi ng isa.
Si Madam na palibhasa’y panganay, ay walang magawa sa suhestiyon ng dalawang kapatid na babae. At iyon daw ang bilin ng kanilang mga magulang. Dito na raw muna sa Ri-yadh ang bunsong si Ra-shid para madisiplina. Mas mahigpit daw dito kaysa Abha. Baka raw sakaling mag-bago kung narito sa Riyadh. Marami raw ka-barkadang “karban” o sira-ulo si Rashid. Karamihan daw sa mga kaklase nito ay “karban”. Hindi na rin daw muna pag-aaralin si Rashid. Kung magtitino habang nasa Riyadh ay dito na raw pag-aralin.
Pinal na ang desisyon ng magkakapatid at wala namang sey si Sir sa desisyon ng mga hipag.
Nakadama ako ng takot nang marinig na muskila pala ang binatilyong si Rashid. Hindi nga ako nagkamali ng hula. Unang kita ko pa lamang ay tila pasaway na ang binatilyo. Para bang hindi gagawa ng mabuti. Ang mga titig ay tila sa isang nakaloloko. Parang walang kinatatakutan.
Lalo nang lumabo ang aking pag-asa na makadalo sa Bible study kina Sister Cynth. Kung may natitira pang bisita sa bahay, hindi ako sigurado papayagan ni Sir. Kailangang nasa bahay ako palagi. At paano kung mamalagi na sa bahay ang pasaway na si Rashid? Paano kung dito na nga siya sa Riyadh manirahan para lamang maiiwas sa masamang gawain sa Abha? Ibig sabihin ay talagang hindi na ako makalalabas ng bahay.
Pero ang alalahaning iyon ay maliit lang kum- para sa mga sumunod ko pang naisip na maaaring mangyari.
Mas lalo akong kinilabutan at natakot sa isiping paano kung mapag-iisa na kami ni Rashid sa bahay habang nasa trabaho sina Sir at Madam. Hindi kaya kung anong kalokohan ang gawin sa akin. Kung anu-anong alalahanin ang biglang pumasok sa isip ko. Paano kung habang nakatalikod ako ay biglang tutukan nang pa-talim ni Rashid at utu-sang maghubad sa harap niya at…
(Itutuloy)