“Ang ako god, Brod,” ni Albert pa, “mao nga dili ko buot kutloon ang bulak sa dili pa hustong panahon.” Tugob sa pasumbingay ang iyang sinultihan.
“O, c’mon, Albert,” ni Eking pa nga mihulhong sa higala. “Sobra ka ra ka-old fashioned, uy. Mora ka man og wala matawo sa panahon sa computer ug satellite. Moderno na kita karon.”
“Unsay buot mong ipasabot, Brod?”
Mikatawa si Eking. “Uso na kana karon. Daghan na sa atong mga babaye nga nagpauso niana karon. Ug kanus-a man diay nimo pahimusli ang kahumot ug kaanyag sa usa ka bulak? Unya na ba kun malaya na kini? Kun kahubsan na sa kaamyon ug kalab-as?” Salabtonon ang pasumbingay ni Eking nga giubanan pa sa pagpangompas sa mga kamot. Ug wala tuyoa, nasaghiran niini ang baso. Nayabo ang sulod niining ilimnon sa lamesa ug sa salog.
“Kaanugon,” nakatuaw si Albert nga nagsud-ong sa milanay nga ilimnon. “Mahal na ra ba ang Colt karon.”
“O tan-awa ka ra,” nakaingon si Eking nga nagkatawa. “Sa diyotay nga beer nahinugon ka. Apan wala ka mobatig kahinugon sa usa ka maanyag ug putli nga bulak nga kun imong lugakan delikado nga lain na hinuon ang makapahimulos. Naunsa ka na man intawon?” (Sumpayan pa)