Dili nato matukib kun unsaon tuod paglahutay sa mga tawong nagkalisud-lisud karong mga panahona. Ug labaw na nga lisud palandongon sa unsang paagi sila mamahimong bulahan ning hagip-ot nga panahon karon. Apan mao kini ang gisaysay sa atong ebanghelyo karong Domingoha. “Bulahan ang mga kabos kay ila ang gingharian sa langit!“
Pagpalawom
Dunay duha ka matang sa pagkakabos. Ang aktwal nga pagkakabos ug ang Espirituhanong pagkakabos. Ang aktwal nga pagkakabos mao ang nasinati sa kadaghanan kanato karon. Tungod sa ekonomikanhong kalisud daghan ang walay nahimong kapilian. Daghan ang napugos sa pagkaon nga dili unta pagkaon og tawo. Daghan ang nisulod sa mga trabaho nga dili haom ni bulohaton og tawo. Apan tungod kay walay kadaganan mao nga napugos na lang. Pagbuot ba ni sa Ginoo? Ambot lang. Tingali, pagbuot sa tawo. Hangtod ang tawo dili maningkamot ug padayon gihapon ang mga hiwing sistema nga naghikaw sa kaangayan ug kahigayonan aron mabuhi ingon nga tawo ang si bisan kinsa, nan, padayon gihapong masinati ang aktwal nga kakabos. Sa laing bahin, anaa ang Espirituhanong pagkakabos niadtong mga tawo nga anaa na unta ang tanang kaluho apan pabilin gihapong nagmagul-anon ug walay kalipay ni kahulogan ang kinabuhi. Kini tungod kay kulang ang kinabuhi sa tinud-anay nga bahandi. Kini walay lain kondili ang Dios.
Implikasyon niini sa atong inadlaw ug Kristohanong pagkinabuhi
Kitang tanan, kabos atubangan sa Dios tungod kay kitang tanan nagkinahanglan man kaniya ug sa usa’g-usa kanato. Apan bisan pa niini angay kitang mag-ampo nga: “Walay kabos nga walay ikahatag ug walay dato nga wala magkinahanglan.”