Tayo ay maraming bayaning pinatay
sa dilim ng gabi ng mga kaaway;
Subali’t may ilang kung kaya nawalay-
sa inggit at selos ng mga kalaban!
Sa iilang ito’y dalwa ang nabantog
at dapat talagang sila’y ibantayog;
Una ay nanguna sa bayang pagkilos
na ang dala’y itak sa pakikihamok!
Itong pangalawa’y pinaslang sa galing-
ng diwa at pusong umilaw sa dilim;
Umalis sa bansa’t sa pagbalik mandin
pagbaba sa airport binaril ng taksil!
Ayon sa historya – ang unang bayani
siya ay nagtanggol sa maraming api;
Itong pangalawa – ang bayang lugami
kanyang ibinangon sa pagkaduhagi!
Andres Bonifacio nang ika’y patayin
kapwa Pilipino sa iyo’y nagtaksil;
Si Ninoy Aquino ay iniligpit din
ng isang kabayang nagtago sa dilim!
Sila ang dalawang bayaning dakila
kapwa idolo na at sa ating bansa-
Sa dibdib ng bayan sila’y may dambana
‘di na malilimot tayo ma’y mawala!
Pagyao ni Ninoy higit na masakit
sa bagong panahon siya ay nawaglit;
Pumatay sa kanya’y higit na malupit
pagka’t kababayang nagselos nainggit!
Sino ang nag-utos na siya’y patayin
bakit hanggang ngayon nagtatago pa rin?
Posibleng nariyan sa likod lang natin-
at humahalakhak sapagka’t salarin!
Kung ang mga taksil ay makikilala
ang nais ng bayan ay litisin sila;
Kung ayaw umamin sana’y makonsensya-
at kusang isuko ang sarili nila!