Nahimong nabatasan namo niadtong seminarista pa kami ang paghimo og KANOM (Kaon ug Inom). Daghan ang mga panghitabo diha sa maong proseso. Gawas nga kini nakahatag og kabusganan sa tiyan, naghatag pud kini og kabusganan sa kalambigitan ingon nga mga tawong nakigkukabildo sa isigkatawo. Ning atong ebanghelyo karon ning pagpakita sa atong Ginoo ngadto sa iyang mga tinun-an, mihimo siya og usa ka mahinungdanon kaayong pagdugtong. Gidugtong niya ang relasyon nga nahuyang tungod sa iyang dugoon nga kamatayon. Labaw na gidugtong niya ang iyang mga tinun-an pinaagi sa pakigsalo kanila diha sa pagkaon. Ang panahon sa Pasko sa Pagkabanhaw maoy tukmang higayon diin mahitabo gayud ang usa ka dakong pasalig nga inig-abot sa katapusang panahon, kita makigsalo sa atong nagmadaugon ug nabanhaw’ng Ginoo. Samtang nia pa kita ning kalibutan padayon kitang maningkamot nga mamahimong kahimanan ning panagtagbo sa atong isigkaingon maingon nga si Kristo padayong nakigtagbo kanato diha sa mga Sakramento labina diha sa Eyukaristiya nga gipanag-ambitan natong tanan.