PEBRERO 22, 2009: Ikapitong Domingo sulod sa tuig
Mga Pagbasa: Is. 43:18-19:21-22;24-25/2 Cor. 1:18-22Mk.2:1-12
Ning atong panahon karon, usa ka malisod gayud ang kinabuhi. Daw bug-at ang tanan alang kanato. Apan mas labaw’ng lisud ug bug-at kun kaugalingon na nato ang atong atubangon labina kun kaugalingon nato masalaypon. Bug-at ang pagkinabuhi dili ba?
Ingon ini usab ang gibati sa paralitiko nga gidala ngadto kang Jesus aron ayohon. Bug-at alang kaniya ug sa iyang mga kaubanan ang maong sitwasyon. Apan gumikan sa pagtuo nga ang magtutudlo moayo gyud niya, giantos nila ang kabug-at sa kahimtang aron lamang maluwas gikan sa kalisud. Tuod man, naayo siya ug dili kay naayo lang, gipasaylo pa gyud ang iyang mga sala!
Sa atong kinabuhi diha lamang sa kalingkawasan sa sala ang tawo makasinati og kagaan. Diha lamang sa kinabuhing tinuod ang tawo makasinati og kagawasan.