Mga Pagbasa: Gen. 15:1-6; 21:1-3/Sal. 105/Heb. 11:8,11-12,17-19/Lk. 2:22-40
Banay
Sa naghinangat ang Pasko sa Pagkatawo sa atong Ginoo tingali, nakamatikod mo nga dunay gibalita sa telebisyon nga usa ka tuig nga bata ang sa walay igong kaluoy ang gibuboan og rugby sa iyang inahan. Kaugalingong inahan ang mobuhat sa ingon maingon nga dunay mga kaugalingong amahan ang mobuong sa dungog sa ilang kaugalingong mga anak. Ingon ini naman tingali ang kalibutan karon ambot ba kun nganong naingon naman niini. Unya dunay mga anak ang mounay og patay sa kaugalingon nilang mga ginikanan tungod kay lagi, nasanapan man ang ilang hunahuna ug galamhan sa gahom sa ginadiling drugas.
Karong Domingoha gisaulog nato ang halawom nga kahulogan sa pagka-banay nga gipuy-an nila ni Jesus, Maria ug Jose. Yano silang pamilya nga nagpuyo sa dili kasarangang pagtahan sa usag-usa tungod sa bugtong tinguha nga makapahimuot sa Dios ug sa ilang isigkaingon. Si Jose usa ka yano nga panday nga mipatulo og singot aron lamang matubag ang mga panginahanglan sa iyang banay. Si Maria ingon nga asawa ang naningkamot usab nga maalimahan ang iyang banay. Si Jesus ingon nga anak ang nagmasinugtanon kanunay sa iyang mga ginikanan.
Ning atong pagsaulog karon sa pangilin ning maong banay, ato kunong pamalandongan kun nihamtong ba kita diha sa atong pagsabot sa atong pagkabanay. Kay ang Banay dili lang usa ka Institusyong giila sa Katilingbanong Istraktura apan labaw pa niini, ang Banay usa ka pundok sa mga tawong nakiglambigit sa usag-usa aron makab-ot ang tawhanong kahingpitan.