Ang simcard nga gilabay

May customer nihawong sa pultahan sa barberohan ni Hildo sa baryo Yacando ning dakbayan.

“Naa nang barbero, Dong?” sukot sa customer ngadtong Mario nga naglingkod kilid sa pultahan, kinsa nagsige’g teks sa iyang tekspal nga babaye.

Kasamtangang nagbantay si Mario sa iyang mga tindang mga CD ug DVD nga may sulod mga kanta, salida ug videoke. Mag-agaw sila’s Mario ug Hildo. Ug nagtunga sila sa abangan  ining commercial space giukupahan sa ilang panginabuhi. Tua dapit sa sulod ang barber’s chair ni Hildo.

“Namahaw pa si Hildo, sir. Hulata lang kadiyot,” ni Mario nga nagduko lang, sigeng pindot sa iyang selpon. Nipasiklap siya sa wall clock nga nagbitay sa bongbong sa barberohan. Alas nuybe diyes na. Nadilatar og abot si Hildo og diyes minutos.

“Sige. Hulaton lang nako,” nilingkod ang customer sa sopa nga kawayan luyo sa barber’s chair.

Gihubo ang baseball cap sa iyang ulo. Giplastar sa sopa, nga naghayang. Gitangtang iyang shade gisul-ob. Gisulod sa naghayang nga kalo. Nisugod siya’g basa sa librong gidala nga nag-ulohan “Some Do Care” nga sinulat ni Dr. William Damon.

Nilabay ang 30 minutos nga paghuwat sa kustomer. Naikog si Mario sa customer.

“Ako lang teksan si Hildo nga niay suki naghuwat,” ni Mario.

“Salamat, Dong. Maayo hinoon. Aron di ko madugay og huwat”, sa customer.

“Kinsa gani toy ngan nimo, Sir?” ni Mario.

“Ingna lang si Hildo nga iyang suki, nga si engr. Aden nga taga-Upper Yacando”, sa customer. Niyahat.

“Ganiha ra ka Engineer?” ni Hildo sa iyang pag-abot. Maulawon.

“Mga trayenta minutos pa. Okay ra ko maghuwat bisa’g usa ka oras. Apan kun alas diyes na, unya wa gihapon ka, mopauli lang una ko kadiyot. Total, walking distance ra man dinhi gikan sa amo”, sa customer nga nag-short pants og asul. Nagsul-ob og sleeveless nga asul sab. Mapahiyomon.

Gipasiga ni Hildo ang suga tungod sa barber’s chair. Nangukab sa cabinet. Gipaguwa iyang mga gamit sa panupi sama sa gunting, labaha, makinilya, sudlay, pulbos, brush ug uban pa.

“Magsugod na ta Engineer. Maayo nang buena mano. Lalaki unang customer”, ni Hildo.

“Kay manupi sab diay ka’g babaye?” sa customer.

“May suki kong tomboy. Patupig linaki” ni Hildo. Samtang nagtupi sa customer, nangomedya si Hildo ni Mario.

“Mao nang wa ka kateks nako dayon, kay sige ka mag teks sa imong uyab” ni Hildo. Nagpahiyom lang si Mario nga nagsige’g pindot sa selpon.

“Di masakpan sa asawa kay lain ang Simpak para teks sa uyab. Lain sab ang Simpak para teks sa asawa,” dugang ni Hildo.

Nitimang ang customer. “Natural gyud nang kinaiya natong tawo. Pul-anon gyud ta. Bisan unsa ka nindot atong sound system sa balay, ganahan gihapon ta mokanta sa gawas. Sa laing balay ug laing videokihan. Bisan unsa ka  lami atong pagkaon sa balay, ganahan gihapon ta mukaon sa gawas. Sa restawran o laing balay. Bisan unsa ka nindot atong balay, makaingon gihapon ta mas nindot ang balay sa atong silingan. Pul-an gyud ta sa butang nga naa na nato. Mangita gyud tag laing putahe,” sa enhinyero. Nakatawa sila si Mario ug Hildo.

“Apan sa laing bahin,” dugang sa customer. “Mao sab na ang pagbati sa atong asawa. May higayon pul-an sab sila’s ilang bana. Busa, kitang lalaki aron di ta hibawsan sa asawa, maayo pa di lang gyud ta motilaw og lain. Kay sakit ra ba kaayo nato kun mabawsan ta.”

Niurong si Mario sa iyang pagsigeg pindot sa selpon. Napatiurok. Naseryoso. Nahilom sab si Hildo. Daw nadutlan sila’s gisulti sa customer.

“Nakadungog kang Engineer, Mario. Paminawa na ang tingog sa kaalam. Nangapo na god na si Engineer”, ni Hildo ngadto’s ig-agaw.

Paghuma’g tupi nihatag ang customer og tibook singkwenta pesos ngadtong Hildo. Semi-opaw iyang tupi.

“Keep the change” matud sa customer.

“Salamat Engineer”,  ni Hildo. Unya pagdayong lakaw, nipikpik sa abaga ni Mario. “Ay’g tuo adto. Estorya ra tong ako” sa customer nga mapahiyomon.

Nakahukom gyud si Mario paglabay sa simpak para sa tekspal. Kay nakahimdum siya’s iyang kapikas nga si Lily nga mipahimangno niya.

“Ayaw gyud pamabaye, Mario. Kay kun buhaton na nimo, manglaki sab ko.” (Katapusan)