Gula 12
Maong nagbulag gayod kami ni Lando. Mipauli ko sa balay sa akong mga ginikanan uban ang duha ko ka mga anak.
“Pastilan,” nagkanayon ang akong inahan. “Pagkaluoy baya ninyo, uy.”
“Mao na ni resulta, Nay, sa inyong pagbuya kanamo,” gisudyaan ko si Nanay Rosita.
Wala makatingog ang akong inahan. Daw natuk-an siya sa akong gisulti.
Ang akong amahan ug inahan maoy nag-atiman sa duha ko ka mga anak. Aron makasugakod pagbuhi sa duha ko ka mga anak, naningkamot ko. Naninda ko’g putong balanghoy subay sa kadalanan sa among dapit.
Milabay ang usa ka tuig. Nagpadayon ko sa pagpaninda’g putong balanghoy. Wala na ko makabalita bahin sa akong bana nga si Lando. Human gud kami nagkabulag, nakabalita ko nga miadto si Lando sa Davao. Sukad niadto wala ko na siya igdungog.
Maoy akong gusto maka-eskuyla ang akong mga anak, busa nagpadayon ko sa pagpanikaysikay. Bisan unsa na lay akong ibaligya sama sa budbud, bibingka ug usahay mo-side line pa ako sa pagpanglabada.
Dili mahimo nga akong isalig ang tanan ngadto sa akong mga ginikanan kay anaa sa akong hunahuna nga mag-unsa na lang unya mi sa akong mga anak kun wala na ang among gisaligan.
Ingon sa nahatagan ko og leksiyon sa pagkausab ni Lando dihang dili na siya mointrigo sa iyang kuwarta kanako. -- Sumpayan pa