Hubog si Tuper nga misakay’g taksi kuyog sa iyang hinigugmang dancer. Gihatod man tuod niya kini didto sa giabangang apartment, pero igo ra niyang gi-dropped kay daw wala na siya’y umoy. Gikan pa silang mitsek-in sa Mad Motel, diin gitagbaw nila ang ilang kaugalingon dili lang sa beer, kundili, sa tawhanong kalipay ibabaw sa sabaang kama. Grabe ilang kombati. Nak-awot gud silang duha.
Miabot na ang taksi sa Mabul, ang dapit nga giingon ni Tuper nga maoy iyang paulian. Apan naglibog ang drayber asa hunong kay nakatulog man si Tuper. Bisa’g unsao’g pukaw, di momata. Igo lang mongulob.
Nahasol na hinuon ang batan-ong tsuper. Tiaw bay, may mahalong selpon ug kamera ra ba sa tupad kining iyang pasahero. Iya na lang ba kaha ning alsahon ug ibilin daplin sa dalan?
“Mora’g di sab maayo, da! Kay simbako dunay mahitabo, ako’y paninglan. Gilista ra ba sa roomboy sa motel ang ngalan ug plate number ning akong sakyanan.” Hagawhaw sa hunahuna sa drayber. Unya sa tantong pangapkap sa iyang kaisipan unsay hustong buhaton, nakab-ot ra gyod niya ang usa ka hukom.
Iyang gidala si Tuper sa Mabul Police Station ug didto giintriga ang naulahi. Nakaila diay ang pulis sa pasahero sanglit silingan ra sila. Gitudloan na lang ang drayber kun asa ihatod si Tuper pinaagi sa paghatag og sketch.
Paghimuntog sa dapit nga giingon sa pulis, mihunong ang taksi. Tayming pud nga nakamata si Tuper. “Aw, nia na diay ta sa amo?” Niini pa nga miabli sa pultahan dayon nanaog.
“Boss, P240 imong bayranan.” Kalmang pahinumdom sa drayber. Apan naunsa ba nga nasuko man si Tuper. Gibinaboy’g kasaba ang buotang anghel nga mihatod niya ug wa gyod tagai’g plite. Gipamukpok pa ang atop sa taksi. Unya dihang may gikuha-ibot ang hubog nga Tuper gikan sa iyang hawak, nakuyawan ang drayber. Wala na lang mamugos sa pagpaningil ang pobre. Tulin pa sa manatad nga mipalayo.
Adlaw’ng Lunes. Mireport si Tuper sa iyang sikat nga trabahoan, diin usa siya sa mga manedyer. Apan wala siya pasudla sa guwardiya. Gitunolan hinuon siya’g termination letter. Samtang nagbasa sa sulat, napayanghag siya dihang mitunga sa ilang atubangan kadtong drayber sa taksi nga wala niya dunolig plite. Aduna kini kuyog -- si Mr. Charles Go, ang tag-iya ning dakong kompaniya nga iyang gialagaran.
“Pasensiya ka na, Tuper, sa nakab-ot kong hukom. Apan wala na namo kinahanglana ang imong serbisyo. Lain ka man diay kaayo kun mahubog. Ultimong drayber sa taksi imo mang tiwayon.” Prangkang sudya ni Mr. Go. Unya giagbayan niya ang batan-ong ulitawo diha sa iyang tupad ug gipahiyoman: “Ayos na, anak. Nakabayad na siya.”
Naminghoy si Tuper sa iyang nadungog. Naamang. Naestatuwa. Daw yelo nga nalanay sa iyang gitindogan. Pagkamahal ba sa bayad sa taksi! (Katapusan)
Sidlak