Gula 17
Gikablit ni Maambong ang gatilyo sa pusil de bomba. Apan halos dungan sa pagbuto sa pusil, milupad ang manatad gikan sa sanga nga gibatogan niini. Hangin ray naigo sa bala sa pusil ni Maambong. Nauyo’g ang sanga nga gibatogan sa langgam ug natugaw ang mga dahon sa kahoy sa paglupad niini.
“Animal!” Nakapamalikas si Maambong nga kalit lang mitikubo nga ang tuong kamot nagpugong sa iyang tuong mata. Nabuhian niya ang pusil de bomba. Kay sa paglupad sa langgam, dihay butang nga natagak gikan sa sanga nga mikuyog sa mga layang dahon ug nasulod kini sa iyang mata. Sambol kaayo! Gilugod niya’g hinay ang iyang mata nga nagluha sa kasambol.
Nakuha ra gayod niya ang butang nga naghatag og kasambol sa iyang mata. Gamay ra ang maong butang, kamatuorang dili malalis nga wala’y dako nga makapuling. Pero kining maong kamatuoran wala mohunob sa kahiamgo ni Maambong.
Dihang inanay nang mibalik ang katin-aw sa iyang mga mata, miliraw siya sa palibot. Iyang nakita ang manatad nga mibalhin pagbatog sa laing sanga sa kahoy. Mibati siya’g kalagot nga misipyat ang una niyang tayada sa langgam ug napuling pa gayod siya. Alang kaniya, may hagit ang langgam nga giitsa sa iyang atubangan. -- Sumpayan pa