Gula 143
Mitutok si Allan. “Kun mao kana nganong dili mo man ako higugmaon?”
Wala motubag si Salie. Igo lang miduko.
“Higugmaa ako, Salie,” matud na usab ni Allan. “Tugbangi’g pagmahal ang gibati ko kanimo. Himuon ko ikaw’ng rayna ning akong pinuy-anan kun imo akong higugmaon.”
Wala mamati si Salie sa gipanulti ni Allan. Naghunahuna siya kun unsaon niya pag-ikyas gikan sa mga kamot sa ulitawo. Apan tungod sa kahadlok nga migahom kaniya, ang dalaga wala na makapinsar og maayo.
Wala magdahom si Salie nga may buhaton kaniya si Allan. Wala siya makabantay sa dihang gisandok pagkalit sa ulitawo nga gipanulayan ang iyang kutokuto. Mikulo ang dalaga sa kasakit ug dihadiha nalup-og sa salog nga wala nay panimuot. Milanog ang katawa ni Allan.
Paglabay sa pipila ka gutlo mao pay pagkamatngon ni Salie Valle sa maayong panimuot. Diha na siya sa sulod sa usa ka seradong lawak. Gigapos ang iyang mga kamot ug ang tumoy sa pisi gihigot ngadto sa rehas sa bentana. Nagdupa ang iyang kahimtang. Nabatyagan niya nga nagsakit pa ang iyang kutokuto nga gisumbag ni Allan kaganina.
Gipasuroy ni Salie ang iyang panan-aw sa sulod sa lawak nga iyang nahimutangan. Nakita niya ang mga hulagway ni Amanda Miranda nga halos milukop sa bungbong habig sa tuo. Sa wala nga bahin diha ang mga hulagway nilang Debbie Balatan ug Vilma. Ug sa bungbong nga iyang giatubangan diha ang close-up niyang hulagway. (Sumpayan)