Gilaylay nalang sila’g bitbit sa ilang dalang mga kandila, buwak ug mga paral nga suman, bibingka ug torta nga sila ra poy mukaon kung maabtan sa kagutom. Mihunong usa sila sa ilang paglakaw ug naglingi-lingi sa palibot uban ang pagbagutbot.
“Didto ra gyud to dapita gilubong, Day, o,” matud ni Pilo nga mitudlo sa kahoy nga lumboy nga atbang sa kilid sa kapilya sa menteryo.
Mao lagi. Nganong nawa kaha?” matud ni Sopiya nga namaypay.
Milingkod sa sila sa usa ka nitso nga wa pay miduaw ug namahuway. Nakita nilang daghang mga nitso ang nangabuslot. Maihap pa lang ang mga tawo nga nanuaw sa menteryo.
“Dong, nganong daghan man kaayong nangabuslot nga pantyon?” pangutana ni Pilo sa usa ka bayungbayong nga miagi sa ilang atubangan nga nagdala’g brush ug pintal.” Nanggawas ang mga patay diha gabii?” apas komedya ni Pilo, pawa sa kakapoy.
“I-renovate man gud ning meteryoha, Noy,” katawa sa bayungbayong.
“Mao diay tingali nawa ang lubong sa atong inadap, Pilo?” matud ni Sopiya. “Kabawo ka ba’g kinsay sepulturero, diri, Dong?’ ni Pilo.
“Ako, Noy. Ngano man diay?” Nakalitan ang bayungbayong.
“Nawa man gong lubong sa among inadap. Asa man nimo gibalhi’g butang?” ni Pilo. “Di ra ba na trabaho nako, Noy,” sa bayongbayong.
“Unsay di! sepulturero ka man kaha?’ ni Pilo. “Si Paul Turero, bitaw ko, o!” Ug gipakita sa bayungbayong ang iyang dakong ID, nga nagtangag sa maong pangan. Naniga ang mga mata ni Pilo ug Sopiya. (Katapusan)