Mibalik siya sa kuwarto ug mihigda. Nagsipok ang iyang hunahuna. Ang kamingaw sa pag-inusara sa iyang lawak miluok kaniya ug maoy mipasulabi na usab ang mga hunahuna bahin kang Suzette. Nagalikay unta siya nga mahinumdom sa iyang manghod, apan misungog kini kaniya. Naglumba na usab sa pagpangatagak ang mga luha gikan sa iyang mga mata.
Ang masakit nga hitabo nga midangat sa ilang pamilya maoy hinungdan nga nawad-an siya’g pagsalig sa mga lalaki. Dili gayod niya mapasaylo ang mga tawo nga nakasala kaniya -- si Roger ug ang iyang papa Bestre.
Ug samtang aduna pay mga lalaki nga sama kang Roger nga mapahimuslanon sa kahuyang sa mga babaye, samtang may mga amahan pa nga sama sa iyang amahan ug samtang may mga babaye pa nga manental ug mangguba sa malinawong pagpuyo sa mga tawong adunay pamilya, dili gayod mahanaw ang iyang kasila’g ngadto sa mga kaliwat ni Adan. Wala siya masayod kun kanus-a siya papahulayon sa masakit nga tukbil sa kagahapon.
Human sa maong hitabo, sa wala lang palandonga milabay ang moduol sa upat ka semana. Nagpadayon si Salie sa iyang pag-alagad isip staff member sa Moon-Star Daily ug kanunay molakaw nga maoy kauban ang fotograpo nga si Allan. Talagsa na lang mahinumdom ang dalaga sa masakit nga pagkamatay ni Suzette tungod sa daw walay kahumanan nga trabaho sa publikasyon nga mao ang pagpangalapu sa labing lab-as nga mga balita.
Usa ka buntag niana, sa pagsulod ni Salie sa buhatan sa Sunlight Publishing, maoy unang nakadapit sa iyang pagtagad ang usa ka brown envelope nga gipatong sa iyang talad-buhatan. Gipunit niya kini ug gisuhid kun kinsay nagpadala. Apan walay gisulat nga ngalan sa sender sa ibabaw sa maong envelope. “Vil, kinsay naghatod niini?” giatubang si Vilma nga nag-computer ug giisa ang gigunitan nga envelope. -- Sumpayan pa