Gula 23
Ngitngit ug mingaw ang palibot sa tugkaran sa iyang balay. Nagbitbit sa shoulder bag nga gisambilay sa iyang abaga, ang dalaga mihinay pagsulod sa gibuksan niyang ganghaan. Gi-on niya ang switch sa sugang dagitabnon nga diha sa dakong haligi sa walang kilid sa pultahan ug dihadiha mihayag ang palibot.
Paghimuntog niya sa sala dihadiha iyang gihubo ang gisul-ob niyang leather jacket. Gibati siya’g kakapoy ug pagduka. Mosulod na unta siya sa iyang lawak sa dihang mibagting ang telepono. Misamot ang iyang kalagot. Kinsa kahang tarantadoha ang nanawag kaniya niarong mga orasa?
Gipunit niya ang awditibo.
“Hello!” gituyo niya ang pagbundak sa maong pulong aron masayran sa nanawag nga naglagot siya.
Wala’y mitubag sa pikas linya.
“Hello!” Gisinghagan niya ang nanawag nga wala motingog. Naglagot na siya pag-ayo.
“Miss Valle?” tingog sa usa ka lalaki ang nadungog ni Salie. Mitingkag ang mga dalunggan sa dalaga.
“Ki-kinsa ka?” gikulbaan si Salie. Dili niya sinati ang tingog sa maong lalaki.
“Ayaw na pangutana kun kinsa ko. Basta nga imo akong higala, Miss Valle.”
“H-ha?”
“Paminawa pag-ayo ang isulti ko kanimo. Kun gusto ka’g nindot nga balita, adtoa ang lugar nga itudlo ko.
“U-unsay buot mong ipasabot?”
“Suwerte kaayo ka nga ikaw ang napilian ko nga maoy tug-anan niining estoryaha, Miss Valle. Gusto ko nga ikaw ang mosulat niining seryeha.”
“Kun matinud-anon ka sa imong giingon, itug-an nako ang imong ngalan ug salig nga dili kini mahibaw-an ni bisan kinsa.” -- Sumpayan pa