Namugnaw ang tibuok lawas ni Katherine. Gihagkan ang iyang mga ngabil ni Rodelio, nagkahugot ang paggakos niini kaniya. Inanay siyang napukan, ang gibating pagpamugnaw napulihan sa talagsaong kainit sa iyang pagbati.
Mikabyon siya sa liog ni Rodelio, mibalos siya sa paghalok ug paggakos niini. Nakapiyong siya dihang gihuboan na siya ni Rodelio. Unsa pay iyang mahimo? Hilom nalang siyang nangayog pasaylo kang Adolfo, ang namatay niyang bana usa ka tuig na ang milabay.
Ug sa paghinumdom niya kang Adolfo, nakamatngon siya sa iyang gituhoan nga dakong sayop. Dili! Natukmod niya si Rodelio, ug uban niini, nahigmata siya. Huh! Nagdamgo na usab siya kang Rodelio.
God! Unsa kining iyang gibati ngadto kang Rodelio? Angay ba niyang paundayonan ang iyang paghigugma niini?
Wala na makatulog si Katherine hangtod nabuntag. Luya siya nga misulod sa gitrabahoang opisina sa siyudad. Giduol siya sa iyang officemate ug labing suod niyang higala, si Chona.
“O, nganong morag wa ka na man say tulog, ha, Katherine?’
Masulug-sulogon ang tinan-awan ni Chona kang Katherine. Nakapanakmol si Katherine. Gisigahan niya sa iyang mga mata ang higala. Nasayod kini bahin kang Rodelio, sa iyang gibati ngadto sa ulitawo.
“Nagdamgo ka na sab niya, no?’
“Molang!” Pinabundak ang tubag ni Katherine. “Unsay akong buhaton, Chon?” Kanunay kong maghandom niya, kanunay kong hasulon niya.”
“Ikaw ra may maghatag og problema ana, Katherine. Ikaw ang dunay deperensya.”
“Ngano god tawon nga nakaingon ka man ana, Chona?”
“Sugta si Rodelio, uy. Wa ka nay problema. Di ka na magdamgo kanunay niya.”
“Ambot ba, Chon. Naglibog gyod ko. Unsa naman lay ikasulti sa mga tawo? Pagkahuman kang Adolfo, si Rodelio na sab?”
“Sus nimo, Katherine pasagdi ang mga tawo, uy. Ang importante nga magmalinawon ug magmalipayon ka. Biyuda ka, ug ulitawo sab si Rodelio. Parehas mo’g edad, thirty pa lang.”
Wala dayon siya makatulog nianang pagka gabii. Si Rodelio ang iyang gihunahuna. Dihang namatay si Adolfo, mipauli si Rodelio aron pagtambong sa lubong sa iyang bana. Sa unang higayon, nakita niya sa personal si Rodelio, wala kini makatambong sa ilang kasal kaniadto ni Adolfo kay gipadala sa gitrabahoang kompaniya sa Manila ngadto sa London aron pagtambong og seminar. Usa ka accountant si Rodelio.
Sa pamarog, sa lihokan, sa sinultihan, ug sa hitsura, walay kalainan si Adolfo ug Rodelio. Ug karon, nia na magtrabaho si Rodelio sa siyudad, tungod kaniya. Oo, tungod kaniya.
“Andam kong magpakasal nimo, Katherine. Gimahal tika. Ihulip ko sa dapit ni Adolfo diha sa imong kinabuhi.”
Nakapanghupaw si Katherine nga nakahinumdom sa pagpangulitawo ni Rodelio kaniya. Nahigugma usab siya niini. Dili na siya gusto nga magdamgo pa kang Rodelio panahon sa iyang pagkatulog. Dili na!
Namisita na usab si Rodelio kaniya usa ka gabii niana. Nakahukom na siya.,
“Gihigugma sab tika, Del.”
Ug nakasal gyod si Katherine ug si Rodelio. Wala na tuod siya magdamgo niini sa iyang pagkatulog, kay sa kanunay gikadulog naman niya kini sa paghigda. Ug natinuod gyod ang iyang damgo. Malipayon si Katherine, kay ang ikaduha niyang bana mao man ang kaluha ni Adolfo. (Kataposan)