“Sagdi lang gud,” matud ni Annie. “Matud pa nila, mas maayo kuno kanang makasinati kita’g kalisod sa sinugdanan kay tam-is kaayong tagamtamon ang maangkon nga kalamposan.”
Ug gitibawas nila ang pagpangaon.
Gikan didto, nanan-aw sila’g sine.
Hapon na silang namauli.
“Dinhi man to si Lea kaganina,” gisugat si Annie og balita ni tatay Juan niya sa iyang paghiabot gikang nanuroy uban kang Edelmar.
Nakalakaw na si Edelmar niadtong tungora. Igo lang siyang gihatod sa hinigugma ug mipauli dayon kini.
“Unsa man kunoy tuyo ni Lea, Tay?” Nangusisa si Annie.
“Dapiton unta kuno ka niya,” maoy tubag.
“Sa unsa?”
“Birthday man kuno niya ugma. May diyotay kunong hikay ug gusto niyang makatambong ka sa ilang panaghudyaka.”
Wala motingog si Annie. Misantop dayon sa iyang hunahuna si Melvin. Sa iyang pangagpas, paagi na usab kini ni Lea aron makahigayon si Melvin sa pagpakigsulti kaniya. Ug nakamatikod si Annie samtang namalandong niini.
Maayo ra sab nga wala sila magkita ni Lea, ni Annie pa sa hilom. Tingalig mahiubos lang si Lea kaniya kay iya man gyung balibaran ang pagdapit niini kaniya. Dili siya gustong magkakita sila si Melvin. Gusto niyang likayan ang lalaki nga naninguha kaniya tungod sa dako niyang respeto ngadto kang Edelmar.
Nianang pagkagabii, human sa panihapon, mitabang si Annie sa iyang inahan sa gikuri-kuri niini sa kusina. Nakugang na lang siya kay gitawag siya sa iyang amahan nga didto sa sala. May bisita kuno siya. -- Sumpayan pa