GULA 205
“Dihang nagka-engkuwentro kita didto sa Luneta,” ni Ramon Diaz pa, “determinado na ako sa pagpatay kanimo. Apan gisuwerte ka pa nga nakaluwas gikan sa tino nga kamatayon.”
“Kun wala pa ko nimo dulaig hit-and-run tactic niadtong higayona,” misimat si Carlo. “Hayan ikaw ang giugbokan og kandela.”
“Kun tuso ka,” ni Diaz pa, “mas tuso ako kay kanimo.”
“Ingna hinuon nga dili ka maantigong makig-away sa atubang,” may kuldas sa galamhan ni Diaz nga buot tukbilon ni Carlo.
“Taktika hinuon ka na, Mr. Guieb,” ni Diaz.
Wala motubag si Carlo. Wala siya molampos sa paghaling sa kalagot ni Ramon Diaz. Misumbalik na hinuon kini sa pagpalagot kaniya.
“Pagkasayod nako nga buhi ka,” gikan na usab ni Ramon Diaz, “may laing laraw nga misantop sa akong hunahuna. Mibalik dayon ko dinhi sa Bohol ug gipahimungtan ko ang imong mga ginikanan.”
“Mao kadto ang dakong sayop nga imong nahimo, Mr. Diaz,” ang kasilag mianam paglunop sa galamhan ni Carlo. “Imong gipatay ang mga inosenteng linalang nga wala makasala kanimo. Giyatakan mo ang gisul-ob mong uniporme isip tinugyanan sa balaod.”
“Kabahin gihapon kadto sa plano, Mr. Guieb,” matud ni Diaz. “Nasayod kong mopauli ka gayod dinhi sa Bohol tungod sa nahitabo sa imong mga ginikanan busa gipangandaman ko ikaw’g maayo kay gusto kong anhi sa Mabini nato taposon ang atong giyera.”
Wala motingog si Carlo. Misurok ang iyang dugo.
“Apan kagaw ka gyud, Mr. Guieb,” ni Diaz sa tingog nga nagpuyos og kaligutgot. “Nagsamoksamok ka sa kalihokan sa Tambayawan hinungdan nga misamot ang kasilag nga gibati ko kanimo. Nasayod kong dangog ka busa gipaanad ko ikaw’g maayo aron seguradong mahulog ka sa akong mga kamot. Gibuhat ko ang tanang pagpakaaron-ingnon ug pagtakoban aron mosalig ka’g maayo kanako ug sayon ka na lang kaayong mabitik sa akong laang.” -- Sumpayan pa