Gula 30
Naglisod paghukom si Urielle. Alang kaniya, lisod kaayo ang pagpakanaog og desisyon niining butanga. Nagkahulogan man gud kini sa iyang kinabuhi. Sa iyang kaugmaon. Sa iyang kalipay ug kasakit.
“Pipila ka adlaw gikan karon,” ni Noy Sidro pa, “moanhi si Don Emilio Arcanghel sa ato. Gusto siyang makigsulti kanimo. Siya mismo ang mopasabot kanimo kun nganong ingon niini ang nakab-ot niyang desisyon tali kanimo ug ni sir Patrick.”
Wala gihapon motingog si Urielle. Giabot nag kalibog ang iyang hunahuna gumikan sa kadaghan sa mga butang nga iyang gihinuktokan.
“Manghinaot ko, Anak,” matud ni Noy Sidro,” nga makahukom ka na sa dili pa moanhi si Don Emilio sa ato. Ug hinaot nga dili mo kami pakyason ni Nanay mo.”
“Dili pa ko makapasalig, Tay,” nagkanayon si Urielle. “Hunahunaon ko pa kini’g maayo.”
“Hunahunaa gyud kini’g maayo, Urielle. Ug ayaw lang ang imong kaugalingon maoy hunahunaa. Ilakip usab kami ug ang imong manghod. Pamalandongi pag-ayo ang atong kahimtang.”
Gitimbangtimbang pag-ayo ni Urielle ang gisulti ni Noy Sidro. Iyang nasuta nga usa ka maayong kahigayonan ang gitanyag ni Don Emilio Arcanghel kanila. Kun motawag man kini nga suwerte, dili gayod kini angay usikan kay ginaingon ra ba nga ang suwerte kausa ra moabot sa kinabuhi sa tawo. -- Sumpayan pa