Duha pa lang gani ka adlaw, sukad gikasal si Ibang, kang Ismok, giabot na siya og dili tiaw nga kahibulong, kun ngano kaha sa panahon siya digamohon sa iyang bana, imbis unta siya magluha sa iyang mata sa kagana sa kalipay, adto naman hinuon moumog ubos sa iyang bilahan, ang kapilit sa iyang mga luha?
"Ayaw lang kahibulong Ibang, nga dili na nimo masinati nga magluha ang imong duha ka mata?" dihay gihagawhaw ni Ismok kaniya samtang malibat na ang iyang duha ka mata sa kalami nga way sama.
"Mao ba diay Ismok?" mubo niyang pangutana.
Kinsa man sad god ang dili mabalaka, nga hapit na man lang kada oras buk-on ang iyang pakwan nga way tihiktihik? Hinuon bisan sa iya na karon nga kagulangon nga dalaga ... karon pa man gayod siya makasinati nga daw lubkon ang iyang lusong ni Ismok, ang nagbansiwag niyang alho?
"Resulta na kana Ibang ... nga sa kadugay nimong naminyo, gumikan sa imong kahimilian og lalaki kanhi, gitugkan na og tagimtim ang imong bilahan nga hilabihan kalabong sa sagbot?" prangka siya nga giingnan sa iyang inahan nga taudtaod na usab nga nabiyus kang anhing tatay niya Saryo.
"Lahi man sa akong pagkaminyo nga diha pa ako sa kalagingling sa akong kabatan-on ... diin molahoy lang ang pitlagong ni anhing tatay nimo Saryo!"
Dili man god ikalimod, nga sa kadaghang dalagang guwang ning balangay sa Kabatbatan, nga sakop ning dakong lungsod sa San Fernando, usa si Ibang nga nasuwertihan, nga bisan makaupat na mabiyudo si Ismok, kursonado gihapon nga nakigminyo kaniya nga kun lat-an ang iyang lutahan, mas humok pa ang kabaw nga malata.
Ingon sa nadismaya sa iyang kaugalingon sa gipamulong sa iyang inahan nga biyuda.
"Unsa man gayoy bugtong paagi Nay Peran, nga mobalik sa pagluha ang duha ko ka mata, imbis ari na modagayday ubos sa akong bilahan?" matinud-anon nga nagpakisayod si Ibang.
"Sayon ra kana Ibang ... sa panahon digamohon ka ni Ismok, atol sa kaadlawon, ayaw lang gayod kalimot og utong kutob sa imong ginhawa!" prangka nga namulong ang inahan ni Ibang.
Miabot ang gikahinaman ni Ibang. Gigakos na usab siya ni Ismok, sa tumang kahugot, nga lugos gani molusot ang hangin. Miutong siya sa tuman ... apan naunsa bang pagkaunsaaaa ... nga dugo na man hinuon ang nanggawas sa iyang bilahan, kay nahinaykan og lubok ni Ismok sa kadako sa iyang alho. (Kataposan)